Vampire Knight: streszczenia

TOM I

Rozdział I - „Nocna Klasa Akademii Kurosu”

      Aya i Kaori Mitsui przybywają do Akademii Kurosu. Zostają tam przywitane przez dyrektora placówki, Kaiena Kurosu, oraz prefektów - Yūki Kurosu i Zero Kiryū.

      Kaori jest zachwycona nową szkołą. Aya z kolei od razu wyczuwa, że coś jest nie tak. Pierwszym niepokojącym faktem jest to, że Zero okazał się być wampirem. Potem jest tylko gorzej - dziewczęta poznają Nocną Klasę, która, jak zauważa Aya, składa się z samych krwiopijców. Kao zaś o niczym nie ma pojęcia.

Rozdział Ib (dodatek) - „Zeszłoroczne wakacje”

      Rozdział opowiada o wydarzeniach, które miały miejsce w letnie wakacje poprzedzające przeniesienie sióstr Mitsui do Akademii Kurosu.

      Kaori, Aya oraz ich matka, Reiko, udają się do nadmorskiego kurortu. Wtedy to Kao po raz pierwszy zdaje sobie sprawę z tego, jak rzadkim widokiem jest uśmiech na twarzy starszej siostry.

      Korzystając z chwilowej nieobecności Kaori, Aya i Reiko szczerze rozmawiają. Okazuje się, że Reiko jest jedynie przybraną matką brunetki. Ta zaś jest dhampirem (w połowie człowiekiem, w połowie wampirem). Od zawsze jest wrażliwa na słońce i wysokie temperatury, jest też piękna i blada. W wieku pięciu lat zaczęła widzieć w ciemności, a w wieku jedenastu odkryła w sobie moc pozwalającą jej manipulować wodą w stanie ciekłym i gazowym. Nie wiadomo, czy kolejne wampirze cechy mogą się jeszcze pojawić. Aya nie chce nawet myśleć o tym, że mogłaby kiedyś pragnąć krwi - jak sama mówi, wolałaby umrzeć. Reiko uświadamia nastolatce, że nie powinna tak mówić - jej zadaniem jest korzystanie z życia, które uratowała jej biologiczna matka, Māya Katayama. Dziewczyna stwierdza, że ciocia ma rację.

      Kaori i jej matka z radością spędzają czas na słonecznej plaży (co Aya ledwo znosi). Brunetka zaś wymyka się nocami z hotelu, by popływać i poćwiczyć swoje specjalne umiejętności. Kaori już wcześniej zauważyła, jak bardzo jej starsza siostra kocha wodę. Nie nakryła jej jednak na czarowaniu.

Rozdział II - „Sekret Zero”

      Walentynki. Kaori przygotowuje czekoladki dla Hanabusy Aidō. Aya nie ma zamiaru brać udziału w tym całym przedstawieniu - na wszelki wypadek przygląda się jednak wszystkiemu z boku. Zauważa, że Yūki o wszystkim wie (a przynajmniej o tym, kim są uczniowie Nocnej Klasy), zaś Zero w jakiś sposób stara się ją chronić (co dziewczynie wydaje się nieco dziwne przez wzgląd na to, że sam jest wampirem).

      W pewnej chwili Aya musi odciągnąć Kao od Hanabusy. Potem zauważa, że Kiryū gdzieś zniknął. Prosi siostrę, by wróciła do pokoju, a sama udaje się w ślad za prefektem.

      W środku jednego z budynków Aya wreszcie zauważa Zero. Chłopak wyraźnie cierpi. Szesnastolatka nie potrafi się jednak zmusić do tego, by wyjść z ukrycia i mu w jakiś sposób pomóc. Na scenę wkracza dyrektor, który próbuje przekonać podopiecznego do przyjęcia tabletek krwi, które mogłyby mu pomóc. Zero nie ma zamiaru ich wziąć.

      Aya, mimo wszelkich chęci, nie potrafi już nienawidzić Zero. Mimo iż jest wampirem, wciąż walczy z dzikim instynktem. Dziewczyna zdaje sobie sprawę z tego, że siedemnastolatek albo jest wampirem od urodzenia i będzie żył w cierpieniu, albo utracił człowieczeństwo przez czystokrwistego, co oznacza, że niebawem upadnie do Poziomu E.

Rozdział III - „Wampiry pośród wampirów”

      Aya postanawia porozmawiać z Yūki. Mówi jej, że o wszystkim wie. Kurosu jest niebywale zaskoczona. Brunetka prosi koleżankę, by nigdy nie wyjawiła prawdy Kaori. Potem zamierza spytać, dlaczego Zero jest w Dziennej, a nie w Nocnej Klasie, jednak w ostatniej chwili przeszkadza jej Kiryū we własnej osobie. Bezceremonialnie łapie zdziwioną dziewczynę za rękę i wyprowadza ją z pokoju pani prefekt. Prowadzi ją do stajni. Tam zezłoszczony pyta, skąd wie, że jest wampirem. Aya nie potrafi przyznać się, że jest dhampirem, dlatego pyta Zero, czy ten był wcześniej człowiekiem. Kiryū wścieka się, przypiera szarooką do ściany, zagradza jej drogę ucieczki rękoma i rozkazuje jej odpowiedzieć na postawione wcześniej pytanie. Z opresji brunetkę ratuje Kaori, która przez pomyłkę trafia do stajni. Widząc siostrę i prefekta w dziwnej pozycji, myśli, że „mają romans”. Aya korzysta z zamieszania i ucieka do lasu.

      Jest okropnie roztrzęsiona. Po chwili z przerażeniem zauważa Zero - chłopak jednak przeprasza ją tylko za wcześniejsze zachowanie.

      Zaczynają rozmawiać. Mówią sobie nawzajem o tym, kim są. Kiryū urodził się w rodzinie Łowców, ale cztery lata temu jego rodzina została zamordowana, a on ugryziony przez czystokrwistą. Dziewczyna z kolei przyznaje, że jest dhampirem - jej matką była ludzka kobieta, a ojcem czystokrwisty wampir.

      W drodze na zajęcia Aya tłumaczy się Kaori z dziwnej sytuacji w stajni. Na przerwie w budynku szkolnym pojawia się kilku uczniów Nocnej Klasy. Brunetka dowiaduje się, że Kaname Kuran wie, kim jest Zero. Z kolei Aidō zaprasza Kaori na randkę w sobotnią noc. Blondynka akceptuje tę propozycję.

Rozdział IV - „Obietnica”

      Ze snu wyrywa Ayę dziwny, ale wyraźny zapach. Okazuje się, że zdobyła kolejną wampirzą cechę - potrafi wyczuwać krew. Załamana, wychodzi na dwór i kieruje się do lasu, by się uspokoić. Tam, na jej nieszczęście, spotyka się z Kaname Kuranem. Mówi on, że proces przemiany nie zatrzyma się, dopóki dziewczyna nie zostanie prawdziwym wampirem. Przypuszcza również, że proces ten będzie swego rodzaju drogą przez męki - zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Podczas rozmowy okazuje się też, że Kaname nie ma pojęcia, kto może być ojcem siedemnastolatki. Kuran proponuje również przyspieszenie procesu, co zaoszczędziłoby Ayi cierpień. Ta jednak odrzuca propozycję.

      Przerażona i roztrzęsiona Aya wraca do dormitorium. Kao się budzi i pyta, co się stało. Aya jedynie wybucha płaczem. Blondynka pozwala jej się wypłakać.

      Na lekcji brunetka z niepokojem zauważa nieobecność Zero. Kaori natomiast dziwi się, jakim cudem Yūki zraniła się w szyję. Aya kojarzy fakty - zapach krwi w nocy, nieobecność Zero, rozmowa z Kuranem, który mówił coś o głupocie Kiryū i plaster na szyi Yūki. Zastanawia się, co zrobić w tej sytuacji. Stwierdza, że Zero musi czuć się okropnie, skoro nie wytrzymał i ugryzł swoją przyjaciółkę. Postanawia pójść do niego na chwilę, by sprawdzić, jak sobie radzi.

     Aya przypadkowo podsłuchuje rozmowę Zero i Yūki. Chłopak ma zamiar odejść z Akademii, by nie stwarzać zagrożenia, a pani prefekt próbuje mu to wyperswadować. Nastolatek prosi przyjaciółkę, by go zabiła. Ta jednak przytula się do niego i obiecuje, że nie dopuści do „kolejnego razu”. Udaje jej się go przekonać.

      Po jakimś czasie brunetka idzie wreszcie porozmawiać z kolegą. Chłopak czuje się okropnie i ma wielkie wyrzuty sumienia. Prosi, by Aya zabiła go, gdy utraci nad sobą panowanie. Dziewczyna zgadza się, ale pod jednym warunkiem - jeśli to ona szybciej „upadnie” (nie ma tu na myśli upadku do Poziomu E, lecz stracenie nad sobą panowania z powodu żądzy krwi), role mają się odwrócić. Zero dziwi się, ale po usłyszeniu sprawozdania z rozmowy z Kurenem, zgadza się. Podają sobie rękę na znak złożonej obietnicy.

Rozdział V - „Irytująca rozmowa”

      Aya zostaje wezwana do dyrektora. Kaien pyta, czy pojawiły się jakieś zmiany. Dziewczyna ze zdziwieniem odkrywa, że przewodniczący Akademii o wszystkim wie. Ten przyznaje, że przyjaźnił się z Māyą i Reiko. Kurosu odpowiada, że Reiko prosiła go o to, by na bieżąco informował ją o stanie Ayi. Szesnastolatka denerwuje się - chciałaby skontaktować się z ciocią, by poprosić ją o powrót do domu. W końcu jednak przyznaje, że zaczęła wyczuwać krew. Pyta też, czy da się jakoś uratować Zero. Niestety, mimo że udało się spowolnić proces, nie może to trwać w nieskończoność. Prędzej czy później Kiryū czeka upadek do Poziomu E.

      Rozmowa wstąpiła na temat propozycji Kaname. Okazuje się, że Kaien doskonale o niej wiedział. Zezłoszczona nastolatka zmierza ku wyjściu. Nie reaguje na wołanie dyrektora - do momentu, w którym mężczyzna wypowiada jej prawdziwe nazwisko (to po matce - Katayama).

      Przewodniczący stwierdza, że nawet, gdy Aya stanie się wampirem, będzie oczywiście mogła zostać w Akademii - zostanie przeniesiona do Nocnej Klasy. Dziewczyna oświadcza, że nigdy się na to nie zgodzi. Kurosu ma także zamiar przekonać do przeniesienia Zero, ale nastolatka dobrze wie, że on również tylko się wścieknie.

TOM II

Rozdział VI - „Poza murami Akademii”

      Na prośbę dyrektora prefekci mają iść do miasta, by coś dla niego załatwić. Za namową Kaori siostry udają się tam z Yūki i Zero.

      Kao kupuje sukienkę i buty na czekające ją spotkanie z Aidō. Pozostała trójka idzie do kawiarenki i tam szczerze rozmawia. Aya dowiaduje się czegoś na temat Kurosu - okazuje się, że w wieku pięciu lat została zaatakowana przez złego wampira. Uratował ją wtedy Kaname. Od tamtej pory szatynka mieszka u dyrektora. Yūki denerwuje się, że Kiryū wie o niej wszystko, a ona o nim praktycznie nic. Chłopak wyznaje, że miał młodszego brata, który zginął wtedy, gdy jego rodzice.

      Do zebranych podchodzi kelnerka i pyta Zero, czy chodzi do Nocnej Klasy w Akademii. W tej chwili do kawiarni wpada Kaori. Kelnerka przyznaje, że uczniowie Nocnej Klasy są szczególni, a ponadto zna trochę Hanabusę, który czasami przychodzi do tej kawiarni po swoje ulubione słodycze. Kiryū wychodzi. Yūki biegnie za nim. Blondynka idzie do kelnerki, by kupić słodkości, za którymi przepada Aidō. Aya wyczuwa obecność obcego wampira. Poleca Kao zostać w kawiarni, a sama idzie się przekonać, co takiego się stało (zapach obcego zniknął, pojawiły się za to znajome wonie jakichś uczniów z Nocnego Wydziału).

      Brunetka, zobaczywszy prefektów, Ichijō i Shikiego, znajduje się w niezręcznej sytuacji. Szybko więc udaje jedną z ich fanek. Po chwili do zebranych przybiega Kaori. Prefekci i siostry wracają do Akademii.

      Wieczorem Aya nie ma zamiaru iść spać - wie, że Kao coś kombinuje. Udaje więc, że czyta książkę. Kao denerwuje się. Nie wie, jak wymknąć się spod kontroli siostry, by móc pójść na randkę z Hanabusą.

      O północy Kaori oświadcza, że idzie skorzystać z toalety. Spotyka Mio Amori, od której dowiaduje się, że Nio Tsuda skręciła nogę i leży w pokoju pielęgniarskim. Blondynka wpada na pewien pomysł. Wróciwszy do pokoju, mówi Ayi, że to Yūki coś się stało. Ta od razu myśli, że Kurosu została ugryziona. Biegnie do gabinetu pielęgniarki, a Kaori korzysta z okazji i wymyka się z Aidō z dormitorium.

      Aya i prefekci udają się na poszukiwania Kao.

Rozdział VII - „Nocna schadzka”

      Kaori przyjemnie spędza czas z Aidō, który zresztą okazuje się być prawdziwym dżentelmenem. Po pewnym jednak czasie Hanabusa wyczuwa, że inni już szukają dziewczyny - para zaczyna się więc zbierać. Aidō odprowadza dziewczynę do dormitorium, a potem idzie do siebie. Blondynka szybko zasypia.

      Zdenerwowana Aya budzi Kao i pyta, gdzie była. Kaori źle się czuje i ma gorączkę - zmyśla też coś na poczekaniu.

      Rano dziewczyny zaczynają się kłócić. Blondynka dalej kłamie, ale Aya o wszystkim wie. Zezłoszczona Kaori wybiega z pokoju. Ucieka z akademika, chcąc porozmawiać z Aidō.

      Do pokoju Mitsui przychodzi Zero. Rozmawia z koleżanką na temat Kaori oraz tego, że piętnastolatka nie może uważać za niebezpieczne osoby z Nocnej Klasy, gdyż widzi w nich tylko dobrych i przyjaznych ludzi - nie ma pojęcia, że są wampirami. Po chwili pyta, gdzie tak właściwie podziewa się Kao.

      Aya wybiega z dormitorium, Kiryū idzie za nią. Przed bramą prowadzącą do Księżycowego Akademika znajdują omdlałą Kao. Zero bierze ją na ręce i razem idą z nią do gabinetu pielęgniarki.

      Brunetka obwinia się za to, co się stało. Prefekci ją pocieszają, po chwili jednak zaczynają się sprzeczać - Yūki chce iść do Księżycowego Akademika, by dowiedzieć się, dlaczego Takuma i Senri zabili wampira Poziom E buszującego w sobotę po miasteczku, Kiryū z kolei uważa to za okropnie nierozważne. W końcu jednak oświadcza, że pójdzie tam razem z nią.

      Kaori zostaje na noc w pokoju szpitalnym. Aya zaś nie może spać, wciąż się zadręcza. Wyrzuca sobie, że oczekuje od siostry szczerości, choć sama wciąż ją oszukuje, ponadto martwi się o nią i wciąż obwinia za jej stan.

      Z rozmyślań wyrywa ją huk wystrzału i zapach czyjejś krwi.

Rozdział VIII - „Niedozwolony czyn”

      Z samego rana Aya idzie odwiedzić Kaori; dziewczyny godzą się ze sobą.

      Na lekcji oprócz Kaori nie pojawia się także Zero. Aya pyta widocznie zmartwioną Yūki, co się z nim stało. Okazuje się, że zeszłej nocy chłopak znów chciał ją ugryźć. Strzałem z łowieckiej strzelby powstrzymał go jego dawny mistrz. To krew Zero Aya wtedy wyczuła. Yūki nie wie jednak, gdzie w tym momencie przebywa przyjaciel.

      Po zajęciach szesnastolatka odwiedza młodszą siostrę. Potem postanawia zobaczyć, co z Zero. Kolegi nie ma w jego pokoju w dormitorium. Aya wpada na Yūki - obie postanawiają, że pójdą spotkać się z dawnym mentorem kolegi.

      Mężczyzna twierdzi, że Kiryū został odizolowany. Następnie wyznaje, że został zastępczym wykładowcą i idzie poprowadzić lekcję z Nocną Klasą.

      Dziewczyny czekają na niego. Zaczynają mówić sobie po imieniu. Nauczyciel w końcu mówi, że Zero przebywa obecnie w pokoju gościnnym w mieszkaniu dyrektora. Obie bez chwili wahania biegną we wskazanym kierunku.

      Koleżanki spotykają się z prefektem. Zero opowiada im pewne fakty ze swojego życia - jego dawny mistrz swego czasu był także opiekunem jego oraz jego brata - ich rodzice rzadko bywali w domu. Któregoś dnia chłopcy zostali zaatakowani przez szkolną pielęgniarkę, która okazała się być wampirem Poziomu E. Mentor uratował Zero, poświęcając w walce swoje oko. Chłopak twierdzi więc, że jest mu coś winien (dlatego słucha jego rozkazów i zachowuje się ulegle). Yūki zaczyna krzyczeć, że przyjaciel nie powinien się tak wciąż poświęcać. Wchodzi do pokoju. Aya stwierdza, że nic tam po niej i oddala się. Po chwili dobiega do niej zapach krwi Yūki. Ze smutkiem zauważa, że Kurosu zamierza obdarowywać przyjaciela swoją krwią, by mu w ten sposób pomóc.

Rozdział IX - „Kiedy wreszcie mi zaufasz”

      Aya prawie nie spała, wciąż zadręczając się różnego rodzaju ponurymi myślami. Dziwnie się czuje i wszystko robi dziwnie powoli - stwierdza jednak, że to pewnie przez bezsenność i ciągłe umartwianie się. Kaori zaś wychodzi ze szpitala. Tryska energią i jest wesoła. Wspomina spotkanie z Aidō.

      Aya rozmawia z Yūki. Ujawnia, kim jest. Kurosu z kolei przyznaje, że zaproponowała Zero trochę swojej krwi.

      Podczas lekcji Yūki nagle wybiega z sali. Siostry zastanawiają się, dlaczego to zrobiła.

      Po południu Kao zaczyna myśleć o Ayi. Martwi się o nią - wie, że siostra nie mówi jej o swoich zmartwieniach. Zastanawia się, czy jej dziwne zachowanie ma jakiś związek z Zero lub Yūki. Pyta też samą siebie, czy kiedykolwiek będzie jej dane poznać prawdziwe myśli starszej siostry.

Rozdział IXb (dodatek) - „Wspaniałe wieści”

      Kolejny urywek z przeszłości sióstr Mitsui.

      Któregoś dnia Reiko oświadcza córkom, że niebawem rozpoczną one naukę w prestiżowej Akademii Kurosu. Kaori z zapałem reaguje na tę nowinę, jest żądna nowych przygód. Aya nie entuzjazmuje się tym, jednak i tak pójdzie za siostrą wszędzie, bo chce ją chronić.

      Cała zgraja uczniów z rozpaczą żegna Kaori. Brunetka z kolei nie chce brać w tym wszystkim udziału - żegna się tylko z najlepszą koleżanką, Otsune Umari.

      Zdecydowanie najgorsze okazuje się pożegnanie matki. W końcu jednak trzeba się rozstać. Nastolatki rozpoczynają podróż do nowej szkoły.

Rozdział IXc (dodatek) - „Oczami Kaori”

      To podsumowanie dotychczasowych wydarzeń z punktu widzenia Kaori. Dziewczyna zadaje sobie wiele pytań, ale póki co nie może znaleźć na nie odpowiedzi. Do tego potrzeba czasu.

TOM III

Rozdział X - „Wszechogarniające zmęczenie”

      Aya spędza kolejną bezsenną noc. Kaori jest tym bardzo zmartwiona. Podczas lekcji Aya nagle mdleje. Przytomność odzyskuje w gabinecie pielęgniarki. Ze zdziwieniem odkrywa, że jest tak słaba, że nie może się nawet ruszać. Słowa z kolei ledwo przechodzą jej przez gardło. Po południu jest już jednak zdolna do utrzymania się w pozycji siedzącej. Kao wciąż z nią przebywa. Chorą odwiedzają prefekci. Kaori prosi Yūki o rozmowę. Odchodzą na moment. W tym czasie Aya i Zero rozmawiają o ostatnich wydarzeniach. Zaczynają też mówić sobie po imieniu.

Rozdział XI - „Oyasumi”

      Aya, wciąż przebywając w gabinecie pielęgniarskim, nie może spać. W pewnym momencie odwiedza ją Kuran. Uważa, że stan dziewczyny jest skutkiem ubocznym przebudzenia się w niej jakiejś nowej wampirzej cechy. Nastolatka jest załamana, że proces przemiany jest coraz szybszy. Kaname myśli, że to prawdopodobnie dlatego, że brunetka przebywa w otoczeniu wampirów. Aya nagle spostrzega, że czystokrwisty się do niej zbliża. Po chwili kładzie on rękę na jej głowie. Dziewczyna chciałaby ją odepchnąć, ale jest zbyt słaba. Kaname spokojnym tonem wypowiada słowo oyasumi, po czym Aya natychmiast zasypia.

      Mio i Nio oświadczają Kaori, że Aidō o nią pytał. Po lekcjach blondynka biegnie do pokoju pielęgniarskiego. Po długim śnie Aya czuje się wyśmienicie. Pielęgniarka oświadcza, że dziewczyna może już wrócić do siebie.

      Kao pyta siostrę o jej związek z Zero. Ta mówi, że jest on tylko jej kolegą. Rozmowa schodzi na temat wyczerpania starszej. Blondynka zastanawia się, dlaczego Aya wciąż ją okłamuje.

      Podczas kąpieli Aya zastanawia się, z jakiego powodu Kaname jej pomógł (to dzięki niemu zasnęła). Myśli też, że powinna odkryć w sobie jakąś nową wampirzą cechę. Nie zauważa jednak żadnych zmian, więc próbuje sobie wmówić, że jej samopoczucie było po prostu efektem zmęczenia.

Rozdział XII - „Akai tsuki”

      Kaori zakupiła trochę słodyczy, więc siostry spędzają wieczór na rozmowie i wcinaniu łakoci. Blondynka napomyka coś o balu, na którym mają wspólnie bawić się uczniowie obu wydziałów. Ayę przeraża ta informacja. Zastanawia się, jak chronić siostrę, jednocześnie dając jej swobodę.

      W nocy dzieją się straszne rzeczy. Aya budzi się, czując okropne pragnienie. Idzie do łazienki napić się wody - nic ona jednak nie daje. Pojawia się Zero, który dziwnie się zachowuje. Po chwili dziewczyna odkrywa, że przemiana dobiegła końca - jest wampirem.

      Chłopak zamierza ją ugryźć, ale nastolatce udaje się uciec do pokoju. Pragnienie sprawia jednak, że Aya nie może już jasno myśleć. Wbija kły w szyję śpiącej siostry i wysysa z niej życie. Wtedy na scenie pojawia się Kaname, z którym, jak się okazuje, współpracuje Kiryū. Zero obejmuje dziewczynę w taki sposób, by nie mogła się wydostać. Przerażona nastolatka próbuje się wyrwać. Szarowłosy mruczy, że powinna „to” zrobić wcześniej, z własnej woli. Kuran usypia Ayę. Dziewczyna zdążyła jednak poczuć kły Zero wbijające się w jej skórę.

      Całe szczęście wszystko to okazuje się być tylko złym snem. Aya jednak i tak jest roztrzęsiona. Płacze i martwi się, że takie rzeczy mogą się kiedyś wydarzyć naprawdę. W końcu jednak, znużona szlochaniem, zasypia. Zamykając oczy, widzi jeszcze czerwonawy księżyc (jap. akai tsuki).

Rozdział XIII - „Ten, który pociąga za spust”

      Zero prosi Ayę o rozmowę. Ta niechętnie się zgadza. Nie może pozbyć się obrazów ze snu, dlatego zachowuje się inaczej niż zwykle, co bynajmniej nie uchodzi uwadze Kiryū.

      Chłopakowi udaje się wyciągnąć od Kaori informację, że brunetka miała w nocy zły sen. Blondynka stwierdza, że prefekt coraz bardziej działa jej na nerwy.

      Po lekcjach Kao biegnie do Mio i Nio. Z Ayą zaś zrównuje się Zero. Zawiązują coś w rodzaju sojuszu - mają podobne poglądy i oboje nienawidzą wampirów, więc mogą się nawzajem wspierać w swoich poczynaniach, a także mówić sobie o wszystkim, co ma związek z krwiopijcami. Dziewczyna przełamuje się i opowiada koledze swój koszmar.

      Wspominając zdanie, które wypowiedział Zero we śnie szarookiej, a konkretniej „Powinnaś to zrobić wcześniej, z własnej woli. Ale skoro nie…”, Aya pyta się, czy Kiryū chciałby, aby dawała mu swoją krew. Cieszy się, gdy słyszy negatywną odpowiedź. Chłopak też oczekuje szczerości i pyta koleżankę, czy jest pewna, że będzie potrafiła go w przyszłości zabić. Brunetka waha się - okazuje się, że wcale nie jest już tego taka pewna.

      Zero zabiera Ayę na polowanie - dostał rozkaz zabicia wampira znajdującego się w miasteczku w pobliżu Akademii. Akcja nie przebiega tak sprawnie, jak by tego chcieli, gdyż pojawili się nieproszeni goście w osobach Rimy Tōyi, Senriego Shiki i Yūki Kurosu. W końcu jednak udało się wypełnić misję i bezpiecznie powrócić do Akademii. Podczas drogi w stronę szkoły brunetka zauważa czarnego jak smoła kruka, który zdaje się patrzeć wprost na Kiryū.

Rozdział XIV - „Nowa uczennica”

      Kaori jest zazdrosna o Aidō, gdy ten drażni się z Yūki. Aya rozmawia z Kaname - chce wiedzieć, dlaczego czystokrwisty pomógł jej pamiętnej nocy w szpitalu. Chcąc nie chcąc, dziękuje mu za pomoc, ale oświadcza dobitnie, że jej stanowisko wobec niego i tak się przez to nie zmieni.

      Późnym wieczorem brunetka wychodzi na dwór, by poukładać sobie myśli. Spotyka Zero i rozmawia z nim. Opowiada o swojej rozmowie z Kuranem - okazuje się, że Kiryū też z nim jakiś czas temu rozmawiał. Kaname chciał wiedzieć, czy Zero wie, dlaczego wciąż pozwala mu żyć. W odpowiedzi Kuran oświadczył, że siedemnastolatek może żyć, gdyż jest użyteczny dla Yūki - zawsze ją obroni i nigdy nie zdradzi.

      Ujrzawszy w oddali Kurosu, Aya żegna się z kolegą i udaje się na spacer w przeciwną stronę do tej, z której nadchodziła córka dyrektora. Nagle dobiega do niej dziwny zapach - wydaje się on jednocześnie obcy, jak i dziwnie znajomy. Spotyka nową uczennicę Nocnej Klasy. Przedstawia się ona jako Maria Kurenai i mówi dziwne rzeczy: „Miałam nadzieję, że będzie mi dane cię spotkać…”,  „Mitsui? Czy aby na pewno?”, „Wybacz, może cię z kimś pomyliłam. A może nie? Kto wie…”. Aya, poważnie zaniepokojona, żegna się szybko i zmyka do akademika.

Rozdział XIVb (dodatek) - „Tatuś”

      Urywki z dzieciństwa sióstr Mitsui.

      Pięcioletnia Aya martwi się, że jest inna. W rozmowie z Reiko przyznaje, że zaczęła widzieć w ciemności. Jakieś dwa lata później, w pierwszym dniu szkoły dziewczynek, Kaori pyta, dlaczego ona i Aya nie mają tatusia. Matka odpowiada, że mają, ale z pewnych względów nie mogą być razem. Opowiada co nieco o ojcu Kao, co sprawia, że dziecko zaczyna czuć się lepiej. Cieszy się, że ma taką wspaniałą mamę i starszą siostrę.

      W nocy mała blondyneczka schodzi na dół. Zastaje matkę w salonie - płacze ona nad stertą zdjęć. Kaori pociesza Reiko i przyrzeka sobie, że zawsze będzie uśmiechnięta i radosna, by w ten sposób podnosić innych na duchu.

TOM IV

Rozdział XV - „Ta kobieta i ten drugi”

      Podczas rozmowy grupy uczniów do budynku szkolnego wkraczają Maria Kurenai i Takuma Ichijō. Wzbudzają niemałą sensację, przychodząc tam w ciągu dnia. Yūki chce coś zrobić, ale Zero ją powstrzymuje - prosi przyjaciółkę, by nie zbliżała się do nowej uczennicy Nocnej Klasy. Nagle pojawia się także Aidō - droczy się z Kurosu, przez co Kao robi się zazdrosna. Kiryū prosi Hanabusę o rozmowę. Po chwili młodzieńcy oddalają się.

      Jakiś czas później Kaori rozmawia z Aidō. Zostaje udobruchana. Aya z kolei widzi się z Zero. Dziewczyna mówi koledze o swoim spotkaniu z Kurenai i dziwnej rozmowie z nią. Kiryū podejrzewa, że Maria to „ta kobieta”, czyli Shizuka Hiō, która wymordowała mu rodzinę, a jego samego przemieniła w wampira. Opowiada też brunetce swoją rozmowę z Hanabusą. Przyznaje również szczerze, że marzy tylko o tym, by zabić Shizukę. Aya oświadcza, że nie będzie próbowała mu w tym przeszkodzić.

      Siostry ponownie się spotykają. W drodze powrotnej do dormitorium zauważają szarowłosego chłopaka. Wygląda on praktycznie identycznie jak Zero - jest jednak inaczej ubrany, ma nieco dłuższe włosy, a na twarzy ma założoną maskę. Aya od razu zauważa, że to nie może być prefekt - nie pachnie jak wampir. Kaori, zdziwiona zachowaniem i strojem „Zero”, podchodzi do niego. Brunetka w tym czasie wpatruje się w ziemię i porządkuje sobie niektóre fakty. Blondynka mówi coś do młodzieńca, ale on nie reaguje. Podbiega więc i zdejmuje mu maskę. Chłopak patrzy na nieznajomą najpierw z mieszaniną zdumienia i nienawiści, potem z całkowitą obojętnością. Przeszywa dziewczynę wzrokiem, a ona nie może oderwać spojrzenia od jego lawendowych oczu. Zauważa, że jego aura jest inna niż ta Zero. W końcu zmusza się do odwrócenia. Szarowłosy chce coś powiedzieć, ale wtedy do pary podchodzi Aya, łapie siostrę za rękę i szybko z nią odchodzi.

      Wieczorem, po wspólnej nauce do egzaminów, Kaori idzie się wykąpać. Aya z kolei wychodzi z dormitorium, nie mogąc trwać w niepewności (boi się, co zrobi Zero, gdy dowie się, że jego brat żyje). W akademiku chłopców go nie ma. Aya wyrusza na poszukiwania.

Rozdział XVI - „Świat skąpany we krwi”

      Aya wciąż nie może znaleźć Zero. Spotyka za to Yūki, która również szuka przyjaciela. Poszukiwania kontynuują razem.

      Zero i Shizuka walczą ze sobą, a Mitsui i Kurosu się temu przyglądają. W pewnym momencie zjawia się jednak Kaname, który usypia Yūki.

      Zarówno Maria, jak i Zero, zostają ranni. Hiō mówi, że będą kontynuować walkę, gdy ich rany się zagoją. Aya dopiero wtedy zauważa zniknięcie Kaname i Yūki. Nie myśli jednak o tym, biegnie do skręcającego się z bólu i pragnienia kolegi. Prosi go, by wytrzymał z głodem na czas, gdy będzie mu oczyszczała ranę. Wydobywa wodę z wazonu stojącego nieopodal, oczyszcza ją i przemywa nią ranę Kiryū. Czuje, jak opuszcza ją energia. Potem i ona, i Zero ze zdziwieniem spostrzegają, że rana została uleczona. Zdają sobie sprawę z tego, że to musi być umiejętność zdobyta po tamtych chwilach osłabienia.

      Nadchodzi dzień egzaminów. Zero się na nich nie pojawia.

      Przewodniczący klasy oświadcza ze złością, że przez Yūki ich klasa wypadła na testach najsłabiej, przez co będzie musiała zająć się udekorowaniem sali na zbliżający się bal.

      Podczas strojenia sali prefekci przechodzą do sąsiedniego pomieszczenia. Aya wyczuwa zapach krwi Yūki.

Rozdział XVII - „Bal czas zacząć”

      Nadchodzi czas potańcówki. Po drodze do sali balowej Maria prosi Ayę o rozmowę. Przestraszona, nie ma raczej wyboru, musi się zgodzić. Idą do lasu. Tam stoi już brat bliźniak Zero. Kurenai, czy raczej Hiō, oświadcza, że doskonale wie, kim jest Aya. Dziewczyna dowiaduje się także, że czystokrwista wie, kim jest jej ojciec. Shizuka zdradzi nastolatce jego tożsamość, ale pod jednym warunkiem - brunetka musiałaby oddać wampirzycy trochę swojej krwi. Hiō mówi, że jeśli Katayama się zgodzi, ma przyjść do niej w trakcie balu.

      Kaori świetnie się bawi na potańcówce. Aya rozmawia z Zero.

      Blondynka tańczy z wieloma osobami, jednak prawdziwą radość sprawia jej oczywiście taniec z Hanabusą. Aidō nie ma niestety zbyt dużo czasu i po krótkiej pogawędce musi iść. Kaori traci zapał do zabawy.

      Aya postanawia spotkać się z Shizuką.

Rozdział XVIII - „W jaskini lwa”

      Aya pyta Shizukę, czy jest jakiś inny sposób na to, żeby wyjawiła jej tożsamość ojca. Kobieta oświadcza, że jest tylko jedna alternatywa - brunetka może do niej dołączyć. Ta odmawia i próbuje się wycofać, jednak na rozkaz czystokrwistej uniemożliwia jej to brat Zero, Ichiru. Nastolatka i wampirzyca rozmawiają ze sobą. W pewnym momencie Hiō podchodzi do przestraszonej dziewczyny i paznokciem robi jej szramę na policzku. Aya po raz pierwszy czuje zapach własnej krwi. Shizuka zastanawia się nad przyspieszeniem procesu przemiany szesnastolatki - ciekawi ją, czy będzie mogła po tym ją kontrolować, a poza tym ma wielką ochotę spróbować jej „rozkosznej krwi”.

      W momencie, gdy Shizuka zbliża się już do szyi dziewczyny, do pomieszczenia wchodzi Zero. Cierpi, bo czuje woń krwi. Hiō zabawia się kosztem Kiryū i Katayamy. W końcu jednak się tym nudzi. Każe Ichiru puścić Ayę.

      Niedługo potem Shizuka zwraca uwagę nastolatki na fakt, że bliźniaka Zero nie ma już w pokoju. Aya boi się, że chłopak może coś zrobić Kao. Wybiega z budynku.

Rozdział XIX - „Boję się”

      Kaori idzie się przewietrzyć - jest już porządnie zmęczona ciągłym tańczeniem. Ze zdziwieniem zauważa, że Aya już dość dawno temu opuściła salę i od tamtej pory się nie widziały. Ma ochotę z nią porozmawiać, więc udaje się na jej poszukiwania.

      Blondynka natrafia jednak na owego szarowłosego chłopaka, którego już wcześniej spotkała. Tym razem za wszelką cenę chce się dowiedzieć, kim on jest. Udaje jej się zamienić z nim parę słów, dzięki czemu zyskuje pewność, że to młodszy brat bliźniak prefekta, Ichiru. Zdaje sobie sprawę z tego, że została przez niego zauroczona, więc szybko wybija sobie z głowy myśli o nim i próbuje skupić się na Aidō, co, nawiasem mówiąc, raczej nie do końca jej wychodzi.

      Aya przedziera się przez las. Zauważa, że dziwnie się czuje. Ignoruje to jednak, gdyż musi sprawdzić, czy siostra jest bezpieczna.

      Dziewczęta rozmawiają. Zaczynają się kłócić, kiedy starsza mówi, że Ichiru jest niebezpieczny, a młodsza protestuje. Kaori ucieka do sali balowej, a zrezygnowana Aya wraca do dormitorium. Idzie do łazienki z zamiarem wykąpania się, jednak gdy tylko przekracza próg pomieszczenia, upada.

      Po zakończeniu potańcówki Kao wraca do akademika. Zauważa nieobecność Ayi. Idzie sprawdzić, czy wszystko z nią w porządku.

      Aya się budzi. Drzwi są jednak zamknięte, a ze wszystkich możliwych kranów leje się woda. W końcu wypełnia całą łazienkę, nie pozwalając dziewczynie nabrać powietrza. Pozbawioną dostępu do tlenu nastolatkę ogarnia ciemność.

      Brunetka ma coś na kształt snu, w którym rozmawia z tajemniczym Głosem.

      Kaori z rozpaczą próbuje przekonać nieprzytomną siostrę do tego, by zaczęła oddychać. Po jakimś czasie Aya powraca do przytomności. Okazuje się, że wszystko, co jej się przytrafiło, było swego rodzaju przewidzeniami. Aya nie wie jednak, że na jakiś czas naprawdę przestała oddychać. Kao postanawia zachować prawdę dla siebie.

Rozdział XIXb (dodatek) - „Początek końca”

      Urywki z życia matek dziewcząt - Reiko Mitsui i Māyi Katayamy.

      Poznały się jako małe dziewczynki i od tamtego czasu były praktycznie nierozłączne. Różniły się niemal wszystkim, ale może właśnie to je do siebie zbliżyło.

      W liceum poznały Kaiena Kurosu i Tōgę Yagariego. Młodzież zaprzyjaźniła się. W drugiej klasie miał miejsce incydent, który na zawsze zmienił życie przyjaciółek. Podczas wycieczki szkolnej zostały zaatakowane przez wampira Poziomu E. Uratowali je Kaien i Tōga.

      Reiko postanowiła dołączyć do Związku Łowców. Māya z kolei zamknęła się w sobie i przez ładnych parę lat miała coś na kształt depresji. Jej samopoczucie zmieniło się dopiero wtedy, gdy pośród płatków kwitnącej wiśni tańczących na wietrze spotkała tajemniczego młodzieńca…

Rozdział XX - „Sprawy się komplikują”

     Kaori postanawia uważać na siostrę. Kiedy jednak w oddali widzi znikającego za bramą Ichiru, spuszcza ją z oczu. Aya korzysta z tego i idzie zobaczyć się z Zero. Chłopak opowiada koleżance o tym, jak Yūki chciała oddać Hiō swoją krew, by ta w zamian uratowała go od upadku do Poziomu E. O tym, że Shizuka powróciła do swojego ciała. O walce z nią i Ichiru. I o tym, że koniec końców prawdopodobnie to kto inny, a nie on sam, zabił groźną wampirzycę.

      Brunetka postanawia wyleczyć rany Kiryū, które były efektem walki z bratem i jego panią. Dziewczyna odkrywa w sobie nową moc - wytwarzanie wody. Przypomina sobie dokładnie wszystkie szczegóły nocnej przygody w łazience. Dziękuje też prefektowi za to, że już niejednokrotnie mimo pragnienia tak dobrze powstrzymywał się przed ugryzieniem jej.

      Dyrektor każe Ayi udać się przed bramę Akademii, ale nie mówi dlaczego. Szesnastolatka idzie we wskazanym kierunku. Ze zdziwieniem widzi Otsune Umari, swoją koleżankę z poprzedniej szkoły. Dziewczęta z radością się witają. Rudowłosa przekazuje siostrom Mitsui paczuszki, które prosiła przekazać im Reiko.

      Otsune opowiada brunetce o tym, jak to nachodzili ją nieznajomi ludzie chcący dowiedzieć się czegoś o niej i o jej siostrze.

      Kaori umawia się z Aidō na kolejną randkę.

Rozdział XX.1 (RDPN) - „Obnażone kły”

      Podczas pobytu Ayi w pokoju Otsune Kaori wymyka się z Aidō. Idą na polankę. Tam rozmawiają i miło spędzają czas.

      Jakieś półtorej godziny później brunetka wraca od przyjaciółki. Zauważa nieobecność siostry i zaschniętą różę na jej łóżku. Wybiega z akademika, by udać się na poszukiwania Kao.

      Kaori i Hanabusa całują się. Blondynka przez przypadek natrafia ręką na kolec róży. Z palca wydobywa się krew. Aidō zaczyna dziwnie się zachowywać.

      Yūki dołącza do poszukiwań siostry Ayi.

      Kao jest coraz bardziej zaniepokojona zachowaniem blondyna. Zostaje przymrożona do ziemi. Aidō zbliża się do niej, a jego oczy z niebieskich zmieniają się na krwistoczerwone. Przerażona dziewczyna widzi wampirze kły chłopaka. Po chwili czuje już na szyi jego język, a zaraz potem ból spowodowany ugryzieniem.

      Aya wreszcie dobiega do celu. Rozpuszcza lód wiążący Kao i rzuca się ze wściekłością na wampira. Kaori traci przytomność. Walkę brunetki i blondyna przerywa Kaname. Szesnastolatka leczy rany siostry. Kuran wymazuje Kao pamięć. Zero zabiera omdlałą dziewczynę do dormitorium, Aya wlecze się za nim.

      W pokoju brunetka wyrzuca sobie, że nie potrafiła ochronić najważniejszej dla siebie osoby.

Rozdział XX.2 (RDPN) - „Nowy rozdział”

      Po wymazaniu pamięci Kaori dziwnie się zachowuje. Dziewczęta idą na spacer - tam blondynka wreszcie dochodzi do siebie. Siostry rozmawiają. Blondynka przyznaje, że gdy myśli o Aidō, czuje tylko dziwny smutek - nie jest już zakochana czy zauroczona. Szesnastolatka szczerze się z tego cieszy, ale po chwili Kao zaczyna mówić o Ichiru.

      W stołówce Mio wręcza Kaori karteczkę, którą ktoś kazał jej przekazać. Widnieje na niej jedno słowo: „przepraszam”.

      Po siostry Misui przychodzi dyrektor we własnej osobie. Prosi, by poszły za nim. W swoim mieszkaniu z ogromnym sutkiem oświadcza, że Reiko nie żyje. Dziewczyny nie mogą w to uwierzyć. Kaori otępiała, Aya z kolei, zupełnie nad sobą nie panując, wybiega z domu. W ślad za nią udaje się Zero. Dzięki niemu dziewczyna jakoś dochodzi do siebie i wraca do mieszkania Kaiena.

      Siostry podnoszą się nawzajem na duchu i wspólnie decydują, że będą dzielne. Wciąż przecież mają siebie. Kurosu zaś oświadcza, że zajmie się sierotami, by mogły kontynuować naukę w Akademii. Nastolatki przyjmują tę nowinę z ogromną ulgą i wdzięcznością.

      Aya obiecuje sobie, że z całych sił będzie bronić bliskie jej osoby. Kaori z kolei przyrzeka, że zrobi wszystko, by Aya mogła się uśmiechać.

Rozdział XX.3 (RDPN) - „Ostatnie słowa”

     Siostry otwierają wreszcie paczki od Reiko. Kaori znajduje w swojej Johnny’ego - swojego ukochanego pluszowego psa, album ze zdjęciami, czarny pas należący do matki oraz list, w  którym Reiko mówi, jak bardzo tęskni za córką oraz prosi, by nastolatka zawsze była radosna i uśmiechnięta.

      Aya dostaje kilka zdjęć przedstawiających jej matkę i ciocię za młodu, pierścionek po Māyi oraz długi list. Reiko nawołuje ją przede wszystkim do tego, by dziewczyna nigdy się nie poddawała i nie zamykała się w sobie. Kobieta jest pewna, że brunetka znajdzie kiedyś osobę, która stanie się dla niej równie ważna jak Kaori.

      Aya ogląda zdjęcia matki i cioci, a następnie delikatnie zakłada na palec pierścionek należący od pokoleń do rodziny Katayama.

TOM V

Rozdział XXI - „Itadakimasu!”

      Siostry zostają zaproszone na obiad do dyrektora. Dziewczyny, jak również prefekci, przychodzą więc po południu na posiłek.

      Przewodniczący po kolei rozmawia z każdą z dziewcząt. Podczas rozmowy z Ayą szczerze przyznaje, że Reiko zabiły wampiry - a zrobiły to najprawdopodobniej z jej przyczyny. Potem rozmowa schodzi na proces przemiany brunetki i zmiany w niej zachodzące.

      Kao mówi, że martwi się o siostrę. Potem dzieli się z Kaienem częścią swoich przemyśleń i spostrzeżeń. Stwierdza, że dyrektor to świetny człowiek, z którym dobrze się rozmawia i który chyba ją rozumie.

Rozdział XXII - „Babski wieczór”

      Kaori spędza wieczór z Mio i Nio, a Aya z Otsune. Blondynka przyznaje się przed koleżankami, że zauroczenie Aidō już jej minęło, ale teraz myśli z kolei o kimś innym.

      Tym razem to Umari pyta brunetkę o jej związek z Zero. Dziewczyna nie jest do końca pewna, ale w końcu mówi, że jest dla niej kimś w rodzaju przyjaciela.

      Wieczorem Aya zauważa, że ranka na szyi zrobiona przez Shizukę już się zagoiła - za to po szramie na policzku pozostała jej delikatna blizna.

Rozdział XXIII - „Głodny jestem”

      Nadchodzi kilka dni wolnego - większość uczniów jedzie więc do swoich domów. Aidō „ucieka” ze swojego akademika. Prefekci i siostry gonią go, gdy próbuje im zwiać. Po jakimś czasie wychodzi na to, że wszyscy lądują w domu dyrektora, choć samego Kaiena wtedy nie ma.

      W pewnym momencie Hanabusa wypowiada słowa „głody jestem”, na co Kao reaguje drgnięciem (nie pamięta tego, ale zanim została ugryziona, Aidō wypowiedział te słowa dokładnie w taki sam sposób). Dziewczyna wychodzi przed domek i rozmyśla nad swoja luką w pamięci. W tym czasie Aya rozmawia z Zero i dowiaduje się, że chłopak otrzymał od Rady Wampirów wyrok śmierci za zabicie Shizuki - wstawił się jednak za nim Kaname.

      Kao przypomina sobie jeden z faktów - mianowicie ten, że była z Aidō na randce.

      Yūki upuszcza talerz. Chcąc podnieść odłamki, kaleczy się w palec. Prosi Zero, by oblizał strużkę krwi. Aya szybko wychodzi i już po chwili wyczuwa więcej krwi pani prefekt. Wychodzi na dwór, gdzie wciąż siedzi siostra. Kaori postanawia poznać prawdę dotyczącą tego, co się stało na lub po jej drugiej randce z Hanabusą.

Rozdział XXIV - „Podejrzenia”

      Jedna z dziennych uczennic zostaje ugryziona przez jakiegoś wampira. Podejrzenia padają między innymi na Zero, ale wkrótce cała sprawa się wyjaśnia - uczynił to jeden z wampirów z Nocnego Wydziału. Zajmuje się nim Kaname.

Rozdział XXIVb (dodatek) - „Caged bird”

      Kolejny dodatek na temat przeszłości - tym razem głównie Māyi Katayamy.

      Māya dzwoni do Reiko, by prosić ją o spotkanie. Okazuje się, że Kage, ukochany Māyi, ma zamiar niedługo wrócić do domu po kilkumiesięcznej nieobecności.

      Mitsui przybywa do posiadłości, w której mieszka Māya z niespełna ośmiomiesięczną córeczką. Zauważa, że przyjaciółka nie ma się dobrze - prawdopodobnie ma depresję. Jednak dla Katayamy najważniejsze jest bezpieczeństwo dziecka - Kage zamierza przemienić je w wampira, ale Māya nie chce się na to zgodzić. Wciąż ma nadzieję, że dziewczynka mogłaby żyć względnie normalnie. Prosi więc, by w razie czego Reiko nie dopuściła do przemienienia Ayi.

      Któregoś dnia Māyę niespodziewanie odwiedza Kaien Kurosu.

      Do domu wraca Kage. Czystokrwisty wydaje się być naprawdę stęskniony, a ponadto myśli o bezpieczeństwie ukochanej i córki - podobno dlatego zamierza przemienić tę ostatnią. Māya nie zgadza się na takie rozwiązanie.

Rozdział XXV - „Z perspektywy Łowcy”

      Rozdział, w którym po raz pierwszy widzimy wydarzenia z perspektywy Zero.

      Chłopak budzi się gwałtownie, serce wali mu jak szalone. Śniło mu się, że zabił Yūki.  Tymczasem, choć widzi Kurosu przed sobą, nie może się do końca uspokoić. Przytula ją do siebie mocno, próbując wreszcie dojść do siebie, uwierzyć, że zabicie jej było tylko koszmarem sennym. Oszołomiony, zbliża swoją twarz do jej, chcąc ją pocałować, ale w ostatnim momencie odzyskuje jasność umysłu i się powstrzymuje, równocześnie zwalając winę na dziwny sen.

      Yūki unika przyjaciela, co go nieco martwi - Kiryū ma nadzieję, że przez nocny incydent ich relacje się nie pogorszą.

      Zero otrzymuje rozkaz ze Związku Łowców - ma być obserwatorem na balu wampirów u rodziny Aidō.

      Siedemnastolatek zabiera Ayę do lasu. Po raz kolejny zdaje sobie sprawę z różnic, jakie dzielą brunetkę od Yūki. Powiadamia koleżankę o nowym rozkazie. Kiedy promienie słońca padają na jej twarz, Kiryū zauważa delikatną bliznę na jej lewym policzku - pamiątkę po konfrontacji z Shizuką. Podchodzi do przyjaciółki i przejeżdża ręką po owym policzku, przez co dziewczyna mocno się rumieni. Chłopak przypomina sobie podobne sytuacje. Zauważa, że z niewiadomych względów mu się to podoba.

      Młody Łowca i Aya rozmawiają jeszcze o Shizuce i ojcu dziewczyny.

      Na balu u wampirów Zero spotyka Yagariego. Pojawia się na nim także dwoje czystokrwistych - Kaname Kuran i Sara Shirabuki, którą Kiryū widzi po raz pierwszy.

      Straciwszy zainteresowanie przyjęciem, chłopak zatapia się we własnych myślach. Próbuje zdefiniować swoje uczucia do obu przyjaciółek, ale nie bardzo mu to wychodzi.

      Zero postanawia, że ostrzeże Ayę przed samym sobą, gdy znów się z nią zobaczy. Poważnie denerwuje się, że jeśli znów poczuje zapach jej krwi (czuł już tę woń, gdy podczas balu poszedł do Shizuki), może zrobić się naprawdę niebezpiecznie…

TOM VI

Rozdział XXVI - „Eksplozja”

      Zero opowiada Ayi o tym, co zdarzyło się na bankiecie wampirów. Ostrzega ją też przed samym sobą.

      Z brunetką zaczyna dziać się coś dziwnego - każdy, choćby najcichszy dźwięk, słyszy o wiele głośniej. Wszystko zlewa się ze sobą, co niemal doprowadza dziewczynę do szaleństwa. W końcu traci przytomność. Okazuje się, że wyostrzyły jej się zmysły - to kolejna wampirza cecha.

      Maria Kurenai, w której ciele oczywiście nie ma już Shizuki, budzi się.

Rozdział XXVII - „Intruzi”

      Aya dowiaduje się od Zero, że ten rozmawiał z Marią. Wampirzyca powiedziała, że to jakiś inny czystokrwisty stał za wpisaniem ukochanego Shizuki na listę Łowców. Potem rozmowa spada na inny temat - Kiryū podejrzewa, że Yūki chciałaby zostać wampirem.

      Maria Kurenai opuszcza Akademię. Wcześniej jednak zamienia słowo z Ayą - prosi, by nie darzyła jej i Ichiru nienawiścią. Ponadto potwierdza przypuszczenia brunetki a propos tego, że jej ojciec wciąż żyje. Kimkolwiek jest.

      Zaczyna się przerwa semestralna, wszyscy uczniowie rozjeżdżają się do swoich domów. Zostaje tylko czworo podopiecznych dyrektora.

      Wszyscy jedzą wspólny obiad w domu przewodniczącego. Yūki jest dziwnie rozkojarzona.

      Prefekci i Kaien udają się do siedziby Związku, by poszukać tam czegoś na temat przeszłości Yūki. Siostry Mitsui zostają na terenie Akademii same.

      Jakiś czas później ktoś próbuje przedrzeć się przez bramę. Dziewczęta idą sprawdzić, kto to taki. Nieproszonymi gośćmi okazują się być dwaj nieznajomi im mężczyźni. Aya zauważa, że to Łowcy. Kaori jest przestraszona, bo widzi broń, ale oczywiście nie wie, że grozić nią można tylko wampirom. Intruzi mówią, że są policjantami i chcą zobaczyć się z dyrektorem. Potem jednak wdają się w rozmowę z uczennicami Akademii. Rudy mężczyzna odchodzi razem z Kaori i wypytuje ją o różne rzeczy, a tymczasem szatyn robi to samo z Ayą.

      Kao niepokoi się o siostrę. W pewnym momencie słyszy huk wystrzału z pistoletu i krzyk Ayi. Przerażona, natychmiast biegnie w jej kierunku.

Rozdział XXVIII - „Ups”

     Na szczęście Aya nie reaguje jeszcze na broń Łowców, więc nic jej się nie stało. Jednak obie dziewczyny są wściekłe i przestraszone. Wyganiają intruzów z Akademii.

      Siostry opowiadają o całym zajściu dyrektorowi. Przewodniczący zarządza przeniesienie się całej czwórki do jego domu na czas przerwy semestralnej.

      Zero opowiada przyjaciółce o tym, co stało się w siedzibie Związku. Prezes dziwnie się zachowywał, a „ktoś” lub „coś” wyraźnie nie chciało, by Yūki poznała prawdę na temat swej przeszłości.

      Aya rozmawia z Kaienem. Dyrektor ze złością dzwoni do Eijiego, jednego z intruzów. Okazuje się, że on i Tetsuya przybyli do Akademii na rozkaz prezesa Związku Łowców. Ponadto, według starego rozkazu, jeśli któryś z Łowców przypadkiem trafiłby na siostry Mitsui, miałby wypytać je o to i owo, a także szczególnie uważać na tę starszą.

Rozdział XXVIII.1 (RDPN) - „Siedemnaście”

      Dzień siedemnastych urodzin Ayi. Nikt nie porusza tematów związanych z ostatnimi wydarzeniami. Kaori z pomocą dyrektora i prefektów przygotowała urodzinowy podwieczorek. Jakimś cudem udało jej się sprowadzić z domu ulubioną maskotkę Ayi, Kubusia Puchatka, którego miała praktycznie od zawsze (podobno podarowała go jej Māya). Przewodniczący wręcza uczennicy ramkę ze zdjęciem, na którym są Māya i Reiko.

Rozdział XXIX - „Siostrzany wypad”

      Aya i Kaori wybierają się do miasteczka w pobliżu Akademii. Bardzo miło spędzają czas - niemalże w taki sposób jak zwyczajne nastolatki, co bardzo cieszy każdą z nich.

      Siostry i pani prefekt wracają już do żeńskiego dormitorium. Kaori szybko zasypia. Aya postanawia poczytać, ale nie może - zaczyna słyszeć to, co dzieje się w pokoju Yūki. Okazuje się, że odwiedza ją Zero. Brunetka próbuje się wycofać, ale nie potrafi jeszcze kontrolować wyczulonych zmysłów. Zakrywa sobie dłonią uszy, by nie podsłuchiwać, ale to i tak nic nie daje. Słyszy prywatną rozmowę prefektów, a potem jest „świadkiem” tego, jak Kiryū po raz kolejny pije krew Yūki - do tego więcej niż zazwyczaj. Chłopak przyznaje się Kurosu, że bez jej krwi nie mógłby żyć. Dopiero po chwili zapada cisza, na którą tak długo czekała Aya.

Rozdział XXIXb (dodatek) - „Koniec początku”

      Kolejny dodatek na temat przeszłości matek sióstr Mitsui. Wydarzenia opowiedziane są z perspektywy Maayi.

      Brunetka nie potrafiła żyć tak, jak przed poznaniem prawdy o otaczającym ją świecie. Była przekonana, że nigdy już nie będzie szczęśliwa. Myliła się - pewnego dnia spotkała swój ideał. Młodzi zakochali się w sobie i po pewnym czasie rozpoczęli wspólne życie.

      Kage w końcu przyznał się dziewczynie, że jest wampirem. Māya nie była tym zaskoczona - od początku to podejrzewała. Ten fakt nie miał więc popsuć relacji między nimi. Jednak było coś jeszcze - Māya, porządnie zestresowana, oświadczyła, że spodziewa się dziecka. Czystokrwisty bardzo się ucieszył na tę wiadomość.

      Dwudziestego marca na świat przyszła mała dziewczynka. Kilka dni później Kage wrócił do domu z wiadomością, że Rada Starszych jakimś cudem dowiedziała się o Māyi i dziecku. Zielonooka nie chciała nawet myśleć o tym, jakie niebezpieczeństwo grozi noworodkowi. Zmieniła temat - dziewczynce trzeba było nadać jakieś imię. To Kage je wybrał.

      Czystokrwisty zdecydował się wyjechać na jakiś czas, by spróbować wyłagodzić całą sprawę. Wcześniej, za zgodą Māyi, przemienił ją w wampira.

      Nadeszło kilka miesięcy oczekiwania. Kobieta nie otrzymywała od ukochanego żadnych wieści. Przez cały czas siedziała w domu, za jedyną towarzyszkę mając malutką Ayę.

      W końcu Kage udało się skontaktować z Katayamą. Zapowiedział, że wróci za dwa dni i wtedy przemieni córkę w wampira. Māya nie chciała się na to zgodzić. Z wizytą wpadła Reiko, a także Kaien. Potem do domu wrócił Kage. Brunetce udało się przekonać go, by zaczekał jeszcze z ugryzieniem Ayi.

      Niestety, szóstego listopada posiadłość zaatakowała zgraja groźnych wampirów. Reiko, Kaien i Tōga walczyli w obronie przyjaciółki, jednak koniec końców zginęła, zabita przez Kage. Ostatkiem sił poprosiła Reiko, by zaopiekowała się jej córeczką i dała jej ludzkie życie.

TOM VII

Rozdział XXX - „(Nie)winne pogaduszki”

     Przerwa semestralna się kończy, uczniowie wracają do szkoły. Aya przeprasza Zero za podsłuchanie jego rozmowy z Yūki. Okazuje się, że chłopak wcale nie jest zły - choć tego spodziewała się brunetka.

      Aya rozmawia z Otsune. Pyta ją, co myśli o kłamcach. Wciąż się bowiem zastanawia, czy to możliwe, żeby Kao przeżyła całe życie w niewiedzy. Cały czas ma wyrzuty sumienia z powodu tego, że tak wiele ukrywa przed siostrą, mimo iż robi to ze względu na jej dobro.

      W nocy, tuż przed pójściem spać, Kaori zauważa na dworze dziwnie znajomą sylwetkę.

      Aya w którymś momencie budzi się przez intensywny zapach krwi. Wie, że należy on do Kurana - czysta krew pachnie inaczej niż zwykła. Dziewczyna się niepokoi. Wytęża więc słuch, by zrozumieć, co takiego się stało. Okazuje się, że Kaname z jakiegoś powodu oddał Zero część swojej krwi.

Rozdział XXXI - „Zburzywszy świat”

      Do klasy, do której uczęszczają siostry Mitsui i prefekci, dochodzi nowy uczeń. Okazuje się, że to nikt inny jak Ichiru Kiryū, młodszy brat bliźniak Zero. Kaori denerwuje się lekko, gdy na dzień dobry chłopak ją ignoruje, z kolei Aya martwi się, że nastolatek mógł przybyć do Akademii po to, by zemścić się na Zero za zabicie Shizuki.

      Ichiru od razu zostaje idolem klasy. Kaori, wciąż zła, nie chce przyłączać się do rozmowy, którą prowadzi w trakcie przerwy większość klasy.

      Uczniowie dostają do zrobienia pracę w grupach. Pech chciał, że Kaori wylądowała w grupie z Zero, Otsune i Shindō, a Aya z Ichiru, Mio i przewodniczącym klasy.

      Po skończeniu pracy nad projektem Aya zakazuje Ichiru rozmawiać z Kao. Jednak już chwilę później blondynka wpada na młodszego z bliźniaków i pyta, co robi w Akademii. Chłopak odpowiada zdawkowo. Zaciekawia go fakt, że Kaori nie cierpi jego brata. Radzi jej zresztą uważać na niego i siostrę, nie tłumaczy jednak dlaczego. Odchodzi, ale piętnastolatka go dogania, koniecznie chcąc poznać prawdę. Ichiru oznajmia, że Zero i członkowie Nocnej Klasy to wampiry.

Rozdział XXXII - „To nie sen”

      Kaori, choć raczej nie wierzy w istnienie wampirów, postanawia na wszelki wypadek uważać na siostrę. Przez większą część dnia nie odstępuje jej więc na krok, co zdecydowanie irytuje Ayę.

      Blondynka ciągnie siedemnastolatkę na wymianę klas. Uważnie obserwuje zachowanie uczniów Nocnego Wydziału, prefektów, Ichiru i siostry.

      Po powrocie do pokoju z torby Ayi wypada jakaś kartka. Okazuje się, że to „list miłosny” z prośbą o spotkanie. Dziewczyna chce go zignorować, ale Kao siłą wypycha ją na zewnątrz. Nie puszcza jej jednak samej, zamierza ją śledzić.

      Tajemniczym adoratorem okazuje się być Konosuke Fuchida z równoległej klasy. Proponuje Ayi randkę. Zaskoczona nastolatka zostaje „uratowana” przez Zero. Razem idą do stajni - okazuje się, że Biała Lilia słucha tylko Kiryū, dlatego to on się nią zajmuje. Klacz jednak nie przejawia wrogości wobec Ayi, daje jej się pogłaskać i jest spokojna. Przyjaciele rozmawiają o Ichiru, Radzie i o tym, jak to Kaname pozwolił prefektowi napić się swojej krwi. Kiryū przyznaje także, że krew Yūki już mu nie wystarcza, a przerwy pomiędzy napadami głodu są coraz krótsze.

      Przyjaciele idą się przejść po lesie, Kaori skrada się za nimi. Nie zostaje zauważona, bo tamci zajęci są rozmową. W pewnym momencie Aya zauważa na ziemi uschniętą różę - niedaleko stamtąd Kao spotkała się jakiś czas temu z Aidō. Blondynka zaczyna sobie przypominać coraz więcej szczegółów z randki z Hanabusą.

      Aya schyla się po różę. Rani się w palec, czuje słodki zapach własnej krwi. Kaori pamięta już pocałunek i ukłucie się.

      Aya wreszcie przytomnieje. Przeprasza towarzysza, ale ten nie odpowiada. Stoi tuż za nią. Przytrzymuje ją i po chwili nastolatka czuje już na szyi jego język. Kaori dokładnie sobie wszystko przypomina, gdy tymczasem Zero wbija kły w skórę przerażonej koleżanki.

      Aya nie może uwierzyć w to, co się dzieje. Przez jakiś czas ma nadzieję, że to tylko koszmar senny, który zaraz się skończy. Nic takiego się jednak nie dzieje. Straciwszy nad sobą panowanie, wyrywa się, wytwarza wodną kulkę i przyciska ją do zakrwawionej twarzy przyjaciela.

      Kao, choć wie, że prefekt lada moment się udusi, nie może się zmusić choćby do poruszenia się. Tymczasem Aya przestaje używać mocy, woda spływa po twarzy chłopaka.

      Zero prosi, by brunetka skończyła to, co zaczęła, ale ona zgodnie z prawdą oświadcza, że nie potrafi go zabić. Załamany Kiryū przeprasza przyjaciółkę.

      Kaori wyskakuje zza drzew, drze się na prefekta i zabiera siostrę z polanki. Wracają do pokoju. Aya jest zrozpaczona, próbuje coś wyjaśnić, ale Kao każe jej iść spać. Po jakimś czasie zamartwiania się dziewczyna rzeczywiście zasypia.

      Blondynka idzie na dwór. Znajduje prefektów. Uderza Zero w twarz, a potem oświadcza jak bardzo go nienawidzi i ostrzega, że jeśli choćby zbliży się do Ayi, zabije go.

      Czuje potrzebę zrobienia czegoś jeszcze. Idzie do męskiego akademika. Tam wpada na przewodniczącego dormitorium chłopców, ale udaje jej się go oczarować i wyciągnąć od niego informację, w którym pokoju mieszka Ichiru.

      Chłopak wydaje się spać. Kao dziękuje mu za otworzenie jej oczu na świat. Chce już wyjść, gdy do głowy wpada jej myśl, że skoro Zero jest wampirem, to Ichiru też może nim być. Próbuje to sprawdzić, ale siedemnastolatek jej przerywa. Jest wściekły i krzyczy na przerażoną Kaori. W końcu blondynka zaczyna płakać - tego wszystkiego jest już za wiele jak na jedną noc. Ichiru, tknięty jakimś ludzkim odruchem, przygarnia do siebie roztrzęsioną dziewczynę. Po chwili zasypiają.

      Kao budzi się pod ścianą w objęciach Ichiru. Przeprasza go cicho i dziękuje mu, a potem szybko czmycha do swojego dormitorium.

Rozdział XXXIII - „Opowiedz mi”

     Aya jest załamana i ma okropne wyrzuty sumienia. Kao z kolei próbuje dojść do siebie po odkryciu prawdy.

      To swego rodzaju rozdział podsumowujący dotychczasowe wydarzenia. Aya i Kaori tak naprawdę po raz pierwszy szczerze ze sobą rozmawiają. Brunetka wyznaje przybranej siostrze całą prawdę. Nie ukrywa już niczego.

Rozdział XXXIV - „Do góry nogami”

      To kontynuacja wcześniejszego rozdziału - dalsza część wyjaśnień. Kaori zostaje we wszystko wtajemniczona. Od tej pory może w pełni uczestniczyć we wszelkich dziwnych wydarzeniach.

      Blondynka również opowiada Ayi swoją część historii. Całość kończy się pogodzeniem sióstr. Obie czują, że teraz będzie lepiej - w końcu żadna z nich nie jest już sama.

Rozdział XXXV - „Zagubione”

      Siostry rozmawiają z dyrektorem i Kaname na temat ostatnich wydarzeń. Obie są nieco zagubione z powodu tego, co się stało.

TOM VIII

Rozdział XXXVI - „Ważne rozmowy”

      Kaori zabrania Zero zbliżać się do Ayi.

      Brunetka umawia się na rozmowę z Otsune, a Kao z Ichiru.

      Okazuje się, że Umari dostała od nachodzących ją Łowców pewną opasłą księgę pod tytułem „Ludzie i wampiry na przestrzeni dziejów Ziemi”. Przyjaciółki rozmawiają - Aya wyjawia Otsune całą prawdę. Mimo tego relacje między nimi się nie psują. Zostają najlepszymi koleżankami.

      Ichiru opowiada blondynce swoją historię. Spodziewa się, że dziewczyna zacznie go w końcu nienawidzić. Dziwi się, gdy koleżanka oświadcza, iż myli się w tej kwestii. Dla Kao młodszy z bliźniaków jest „początkiem”, kimś, dzięki komu poznała prawdę o świecie.

Rozdział XXXVII - „ O sto osiemdziesiąt stopni”

      Aya nie może zasnąć - bierze się więc za czytanie księgi. Na początek wybiera rozdział o dhampirach, by dowiedzieć się czegoś o sobie. Okazuje się, że Łowcy (którzy byli autorami tomu) nie spotkali się jeszcze z dhampirem, którego jednym z rodziców byłby czystokrwisty.

      Gdy na twarz dziewczyny pada światło księżyca, Aya nagle zasypia.

      Budzi się jako ktoś inny. Jej osobowość obraca się o sto osiemdziesiąt stopni. Kaori od razu zauważa, że z przybraną siostrą jest coś nie tak, postanawia więc mieć na nią oko.

      Na lekcji za pomocą swojej mocy brunetka wylewa na nauczycielkę wodę.

      Na przerwie Kao zamienia parę słów z Ichiru. Później biegnie za siostrą, które oddala się od budynku szkolnego. Okazuje się, że ma zamiar iść do Zero. Blondynka zabrania jej. Aya puszcza jej słowa mimo uszu. Stwarza jeszcze kałużę, na której po chwili wywraca się Kao. Przez upadek młodsza traci Ayę z oczu.

      Zero jest bezgranicznie zdumiony - zarówno zjawieniem się koleżanki, jak i jej zachowaniem.

      Aya mówi, że ma dość tego napięcia, które jest między nimi. Zamierza się pogodzić. Chłopak prawie nic nie mówi, pyta tylko, czy szarooka na pewno dobrze się czuje. Po chwili brunetka, na oczach Kaori, daje mu „przyjacielskiego całusa na zgodę”, po czym z uśmiechem wychodzi z pokoju.

      Piętnastolatka krzyczy na Ayę. Ta z kolei denerwuje się i rzuca w siostrę kulą wodną.

      Aya zachowuje się też okropnie względem Otsune. Kao pociesza dziewczynę, mówi, że to przez proces przemiany i na pewno wkrótce minie.

      Okazuje się, że Aya może kopiować sobie moce arystokratycznych wampirów. Układa więc sobie wszystko tak, by zdobyć umiejętność wytwarzania błyskawic (od Rimy), ognia (od Kaina) i lodu (od Hanabusy). Kao jest świadkiem tego wszystkiego.

      Dokładnie w chwili zniknięcia słońca za horyzontem Aya upada.

Rozdział XXXVIII - „Pojednanie”

      Aya niczego nie pamięta z poprzedniego dnia. Po opowieści Kaori dotyczącej jej piątkowych wybryków czuje się okropnie - jest przerażona faktem, że przemiana postępuje tak szybko.

      Dziewczyna przeprasza Otsune za swoje zachowanie. Rudowłosa wszystko rozumie.

      Brunetka wreszcie godzi się z Zero. Kao z kolei chce załatwić swoje sprawy z Aidō.

Rozdział XXXIX - „Pojednań ciąg dalszy”

      Kaori godzi się z Aidō. Opowiada mu o wszystkim. Zostają przyjaciółmi.

      Potem blondynka rozmawia jeszcze z Ichiru. Prosi, by chłopak nauczył ją władać kataną. Kolega stwierdza, że przetestuje jej umiejętności - jeśli dziewczyna będzie się nadawać, zacznie ją trenować.

Rozdział XL - „Treningi”

      Kao walczy z Ichiru. Udaje jej się przekonać do siebie chłopaka. Zostaje jego uczennicą.

      Aya z kolei uczy się panowania nad ogniem, który, będąc przeciwieństwem wody, jest dla niej trudny do okiełznania. Pomaga jej w tym Zero.

TOM IX
Rozdział XLI - „W domu”

      Siostry Mitsui z pomocą dyrektora realizują plan, dzięki któremu wyjeżdżają wraz z bliźniakami i Yagarim do domu. Mają zamiar zabrać z niego potrzebne rzeczy.

      Dziewczęta dowiadują się, że Reiko była Łowcą. Kaori zdobywa broń - katanę.

      Wszystko układa się dobrze - do czasu, gdy budynek atakują wampiry…

Tom IX, rozdział XLII - „Z własnej woli”

      Wszyscy, nawet Kaori, walczą z wampirami. W pewnym momencie blondynka zostaje ranna. Zero, będący z Ayą na tyłach budynku, zaczyna walczyć z pragnieniem. Aya z własnej woli daje mu napić się swej krwi, boi się bowiem, co mogliby zrobić Yagari lub Ichiru, gdyby zobaczyli Zero w takim stanie.

      Kao od razu czuje, że coś jest nie tak. Dowiaduje się, co zrobiła siostra. Jest wściekła na starszego Kiryū, a także na Ayę (którą w pewnym momencie chce nawet uderzyć). W końcu jednak dziewczyny rozmawiają ze sobą i się godzą. Piętnastolatka nie chce, by takie rzeczy się powtarzały.

Tom IX, rozdział XLIII - „Zawieszenie broni”

      W trakcie rozmowy z Ayą Kaori zauważa, że siostra jest zakochana w Zero - choć sama nie zdaje sobie z tego sprawy (a blondynka bynajmniej nie ma zamiaru jej tego uświadamiać).

      Dziewczyny stwierdzają, że przez brak szczerości i kłótnie między nimi nie dają dobrego przykładu bliźniakom (chcą ich bowiem ze sobą pogodzić). Kao przełamuje się więc i idzie pogodzić się z Zero. Aya robi to samo z Ichiru.

      Wieczorem, już w Akademii, Kao udaje się do męskiego dormitorium w celu umówienia się na kolejny trening. Na korytarzu wpada na przewodniczącego akademika chłopców - trzecioklasistę, Ryūtarō Tsudę.

Tom IX, rozdział XLIV - „Ustami Kaori”

      Aya ma sen, w którym obserwuje „drugą siebie” i Zero (są w nieznajomym jej lesie, chłopak pije jej krew), po jakimś jednak czasie postaci zmieniają się na Māyę Katayamę oraz prawdopodobnie ojca Ayi, którego sylwetka jest jednak zamazana.

      Mio i Nio zaciągają Kao na wymianę klas. Aidō umawia się z blondynką na spotkanie.

      Wieczorem Aya rozmawia z Zero. Chłopak chce wiedzieć, dlaczego brunetka zdecydowała się oddać mu część krwi. Dziewczyna nie umie jednoznacznie odpowiedzieć. W końcu jednak wychodzi na to, że chodziło głównie o bezpieczeństwo innych.

      Kaori i Hanabusa miło spędzają ze sobą czas, dużo rozmawiają. Przytulają się do siebie na pożegnanie - uścisk trwa jednak zbyt długo i para zaczyna się całować. Chwilę po tym przepraszają się nawzajem - wiedzą, że nie mogą być razem i postanawiają być po prostu przyjaciółmi. Gdy wampir odchodzi, Kao nie wytrzymuje i szlocha w samotności.

      Aya odkrywa i przyznaje Zero, że nawet, gdyby sytuacja wyglądała inaczej i byliby „wtedy” tylko we dwoje, i tak postąpiłaby tak samo. Zauważa, że najzwyczajniej w świecie nie potrafi patrzeć na cierpienie przyjaciela.

      Okazuje się, że Ichiru niechcący był świadkiem sceny rozegranej pomiędzy Kao a Aidō. Rozmawia z blondynką i zdaje sobie sprawę z tego, że dziewczyna go rozumie - oboje pokochali osoby, których im kochać nie wolno.

Tom IX, rozdział XLIVb (dodatek) - „Spłacić dług”

      Wydarzenia z przeszłości opowiedziane z perspektywy Kaiena Kurosu. W rozdziale poruszone zostały tematy związane z życiem przyjaciół, było też kilka wzmianek na temat Midori i Rena Kiryū oraz bliźniaków. Czytelnik śledzi losy Kaiena i jego przyjaciół - od pamiętnej wycieczki w drugiej klasie liceum aż do chwili, w której Kurosu rozmawiał z prezesem Związku na temat Zero i Akademii.

Tom IX, rozdział XLV - „Smak łez”

      Aya i Zero ustalają, że kiedy dziewczyna stanie się prawdziwym wampirem, chłopak odwdzięczy się jej, dając jej swoją krew (o ile do tego czasu nie upadnie do Poziomu E).

      Aya poznaje kolejnych kilka szczegółów dotyczących życia matki i jej przyjaciół.

      Kaori odbywa kolejny trening z Ichiru. Tym razem jej zadaniem jest odnalezienie swojego własnego stylu walki.

      Brunetka czyta księgę Łowców. Dowiaduje się między innymi tego, że na świecie pozostało tylko siedem rodów czystokrwistych wampirów - Kuran, Hiō, Shirabuki, Ōri, Hanadagi, Tōma i Shōtō. Jej uwagę przykuwa na chwilę najprzystojniejszy i najmłodszy z nich wszystkich, Suzaku Shōtō. Potem zauważa, że Juri i Haruka Kuranowie byli nie tylko małżeństwem, ale też rodzeństwem. Mieli jeszcze jednego brata - Rido.

      W nocy Ayi śni się matka. Kobieta powtarza tylko imię córki. Siedemnastolatka chce do niej podbiec, ale nieważne, jak długo idzie w jej kierunku, odległość miedzy nimi się nie zmniejsza.

      Kaori z kolei śni się komnata z dwoma lustrami. W jednym ogląda te sceny ze swojego życia, które mają związek z Ichiru. Dziewczyna mile wspomina te chwile - na koniec jednak widzi fragment życia chłopaka - ten, w którym stracił rodziców, brat został ugryziony, a on sam przeszedł na stronę Shizuki. W drugim lustrze Kao ogląda sceny z udziałem Aidō. Na końcu widzi, jak została przez niego ugryziona. Aya jednak się nie pojawiła. Blondynka umarła.

      Obie dziewczęta budzą się gwałtownie, całkowicie roztrzęsione. Przez dość długi czas płaczą.

TOM X

Rozdział XLVI - „Wybranka czystokrwistego”

      Zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Aya i Kaori dowiadują się między innymi, że Kaname wybrał Yūki na „tę jedyną”, co zresztą zaowocowało między innymi tym, że Nocna Klasa zaczęła eskortować panią prefekt.

      Aya jest wściekła na Yūki i martwi się o Zero.

      Siostry udają się na obiad do dyrektora - bliźniacy również zostali zaproszeni. Yūki zemdlała, więc nie je z nimi.

      W nocy Aya ma podobny sen do poprzedniego - różni się on tym, że oprócz matki pojawia się też Reiko. Siedemnastolatka nie może dobiec do kobiet. Potem z tyłu ukazuje się Zero. Gdy skonsternowana dziewczyna odwraca się w jego stronę, znajduje się w swego rodzaju pułapce - nie może oderwać wzroku od lawendowych oczu przyjaciela.

      Aya budzi się; wciąż jest wczesna noc. Idzie się przejść. Spotyka się z Zero, który też wyszedł się przewietrzyć. Rozmawiają. Potem pojawia się Yūki. Na jej prośbę chłopak zostawia koleżanki same. Yūki prosi Ayę, by ta opiekowała się Zero.

      Dziewczyna ponowie się kładzie. Ma ten sam sen - z tą różnicą, że pokazują się w nim także Kaori i Otsune.

     Aya znów wychodzi na dwór. Czuje zapachy wampirów. Jest świadkiem tego, jak Kaname przemienia Yūki w wampira. Zero chce w niego strzelić, ale przerywa mu Yūki. Wyznaje, że Kaname jest jej bratem.

Rozdział XLVII - „Zawsze bądź sobą”

      Yūki jest siostrą Kaname, czystokrwistą wampirzycą, córką Juri i Haruki Kuranów. Zero przez moment rozmawia z Kaname, jednak ten po chwili znika gdzieś wraz z siostrą. Aya wraca do dormitorium i opowiada o wszystkim Kaori.

      Rano w akademiku jest spore zamieszanie. Otsune powiadamia przyjaciółkę, że wszyscy mają zakaz opuszczania budynku, a do tego przy każdym wyjściu stoją wampiry z Nocnej Klasy. Siostry (za pomocą swoich umiejętności) wydostają się na zewnątrz. Idą do dyrektora.

      Aya rozmawia z Zero. Chłopak jest naprawdę zdołowany. Brunetka widzi, że przyjaciel czuje się tak, jakby nagle wszystko straciło sens. Coś też zaczyna się z nim dziać - w końcu przez cały czas nieświadomie pił krew czystokrwistej, więc teraz, gdy ona się „przebudziła”, zmiany zachodzą nie tylko w niej, ale też w nim. Do pomieszczenia dobiega zapach krwi. Aya daje przyjacielowi napić się swojej, by umniejszyć choć trochę jego cierpienie. Już po chwili okazuje się, że dziewczyna samoistne się regeneruje - to kolejna wampirza cecha. Kiedy nastolatka zamierza już iść, Zero błagalnym tonem prosi ją, by nigdy się nie zmieniała. Obiecuje mu, że to się nie stanie - zawsze będzie sobą.

      Kao i Aya zmierzają w stronę akademików, by chronić uczniów. Zero bez sprzeciwu daje się zamknąć (Yagari dostał rozkaz ze Związku, by go powstrzymać), a Kaien idzie walczyć przy głównej bramie.

      Podczas walki z pierwszym wampirem okazuje się, że Aya skopiowała umiejętność wampirzycy strzegącej żeńskiego dormitorium. Od tego czasu panuje nad wiatrem.

      Kaori, na wieść, że Nio i kilka jej koleżanek wyszła na zewnątrz, biegnie w kierunku wskazanym przez Mio, by im pomóc.

Rozdział XLVIII - „Ogniem i mieczem”

      Kaori udaje się uratować koleżanki. Idzie do budynku szkolnego, by się tam rozejrzeć. Okazuje się, że jest tam pełno trupów, głównie kobiet, z których życie zostało dosłownie wyssane. Przerażona dziewczyna, ogarnięta nagłą histerią, zaczyna biec przed siebie.

      Do Zero przychodzi Kaname. Oświadcza, że Kiryū niebawem stanie się najpotężniejszym Łowcą i to on pokona Rido (Kaname nie może tego zrobić z powodu „ciążącej na nim klątwy” - tak naprawdę jest on przodkiem Kuranów, który został przywrócony do życia przed Rido).

      Sparaliżowaną przez strach Kaori „ratuje” Aidō. Swoimi słowami przywraca przyjaciółce pewność siebie, siłę ducha i odwagę.

      Aya pomaga Otsune i kilku innym uczennicom, które zostały zaatakowane. Dziewczyna rozmawia przez chwilę z Yūki. Zauważa, jak bardzo ją znienawidziła.

      Kaori trochę dziwnie się czuje. Stwierdza, że staje się kimś innym - Łowcą. Czuje, że dzięki temu jest bliżej matki.

      Ichiru zmierza w stronę lochów. Żegna się z Kaori. Dziewczyna wydaje się smutna i zagubiona, w jej oczach pojawiają się łzy.

      Do Zero przychodzi bliźniak. Podnosi z ziemi Bloody Rose i strzela nią w starszego brata.

      Aya musi już się ujawnić przed wampirami z Nocnej Klasy.

      Siostry Mitsui ponownie się spotykają. Obie są przybite. Potem zdają sobie sprawę z tego, że obu bliźniaków nie ma - być może wcale się nie nienawidzą, a skoro tak… coś może się stać. Dziewczyny ruszają na poszukiwania kolegów.

Rozdział XLVIIIb (dodatek) - „Przywdziewając maskę”

      Wydarzenia z przeszłości (i nie tylko) z perspektywy Tōgi Yagariego.

Rozdział XLIX - „Umknąć przeznaczeniu”

      Bliźniacy rozmawiają ze sobą. W końcu Ichiru prosi, by Zero pochłonął tę cząstkę życia, która mu została (i tak umrze, bo został ciężko zraniony przez Rido, który to od początku był jego celem). Starszy brat nie chce się zgodzić, ale w końcu nie ma wyboru - przez ranę zadaną mu przez Ichiru głód staje się nie do wytrzymania.

      Dziewczyny zjawiają się w ostatnim momencie. Kao błaga, by Aya uzdrowiła Ichiru. Dziewczyna robi wszystko, co w jej mocy, jednak to niedostatecznie wiele, by utrzymać kolegę przy życiu. Zdesperowana, umyślnie rani się kataną Kao (ku jej zdziwieniu i przerażeniu okazuje się, że łowiecka broń już na nią oddziałuje) i daje Ichiru trochę swojej krwi.

      Zero obieca nieprzytomnemu bratu zabić ich wspólnego wroga. Wychodzi z lochów. Aya prosi go jeszcze, by wrócił cały i zdrowy.

      Ledwo żywy Ichiru z trudem wyszeptuje trzy słowa - „Rido, wie, ojciec”. Brunetka rozumie, że Rido to ostatnia osoba, dzięki której może poznać tożsamość ojca. Wybiega z celi.

      Kaori zostaje z Ichiru sama. Nagle chłopak przestaje oddychać, a jego serce bić. Blondynka błaga go, by nie umierał. Jakimś cudem tak właśnie się dzieje - choć dziewczyna nie wie, że to właśnie dzięki jej słowom Kiryū postanawia za wszelką cenę przetrwać.

Rozdział L- „Więzień przeszłości”

      Jakimś cudem Ayi udaje się nie tylko porozmawiać z Rido, poznać tożsamość ojca, ale też wyjść z tego żywą. Dziewczyna jest jednak okropnie roztrzęsiona po tym, czego się dowiedziała, nie może uwierzyć w prawdziwość słów wypowiedzianych przez Kurana.

      Kaori cały czas siedzi w lochach z nieprzytomnym Ichiru w ramionach.

      Zero walczy z Rido, w końcu go pokonując.

      Aya widzi część walki - praktycznie pozbawiona wszelkich sił, leży pod jednym z drzew nieopodal Księżycowego Akademika. Potem jest świadkiem rozmowy Zero z Yūki i Kaname. Po jakimś czasie Kuran opuszcza na chwilę prefektów, by dać im czas na pożegnanie się. Kiryū całuje Yūki (co miało być swego rodzaju „pożegnaniem” i „zakończeniem”). Widząc to, Aya czuje ukłucie w sercu. Po chwili traci przytomność.

TOM XI

Rozdział LI - „Ku przyszłości”

     Aya budzi się w pokoju pielęgniarskim. Na sąsiednim łóżku leży Ichiru, który podłączony jest do kroplówki z krwią.

      Pomiędzy nimi siedzi Kaori; opowiada siostrze, co się wydarzyło. Aya jest załamana z powodu tego, co widziała i co usłyszała poprzedniego dnia. Dziwnie się zachowuje, w żaden sposób nie reaguje nawet na to, jak Zero ją przytula, szczęśliwy, że nic jej nie jest. Fakt ten nie umyka uwadze Kao. Siostra goni Ayę oddalającą się od gabinetu pielęgniarki.

      Aya przyznaje się wreszcie, że jest zakochana w Zero, jest jednak przekonana, że to nieodwzajemnione uczucie. Blondynka zaprzecza, jest pewna, że tych dwoje ma się ku sobie (ponadto po tym, co zobaczyła, zmienia nastawienie co do starszego z bliźniaków - jest pewna, że to jednak dobry chłopak). Rozdrażniona siedemnastolatka nie chce jednak rozmawiać na ten temat.

      Do rozmowy w końcu jednak dochodzi. Dziewczyny zwierzają się sobie nawzajem z różnych rozterek, głównie tych związanych z chłopcami. Temat ojca Ayi pozostaje nieporuszony.

Rozdział LII - „Wszystko się zmienia”

      Kaori przedstawia Ayi sytuację w Akademii, która uczyniła się po strasznych wydarzeniach z udziałem Rido.

      Blondynka żegna się z Aidō - Nocna Klasa opuszcza Akademię Kurosu.

      Na specjalnym apelu dyrektor ogłasza tydzień wolny od nauki, który uczniowie mają spędzić w swoich domach (oficjalna wersja głosi, że Księżycowy Akademik zawalił się ze starości, więc inne budynki muszą przejść inspekcję bezpieczeństwa).

      Zero wreszcie udaje się złapać Ayę i chwilę z nią porozmawiać. Ta z uporem twierdzi, że wszystko jest w porządku, ale chłopak wie, że w istocie jest inaczej. Brunetka dowiaduje się, komu nie wymazano pamięci - oprócz sióstr i bliźniaków są to Otsune Umari (przyjaciółka Ayi), Sayori Wakaba (przyjaciółka Yūki), Konosuke Fuchida (uczeń z równoległej klasy - ten, który niegdyś poprosił Ayę o spotkanie)  i Ryūtarō Tsuda (trzecioklasista, przewodniczący męskiego dormitorium).

      Kaori wiele czasu spędza w gabinecie pielęgniarskim, u boku nieprzytomnego wciąż Ichiru. Podczas rozmowy z Zero uświadamia sobie wreszcie, że nie spytała siostry o to, czy ta dowiedziała się, kto jest jej ojcem.

Rozdział LIII - „Baka”

      Kaori poznaje wreszcie tożsamość ojca Ayi. Siostry rozmawiają. W pewnym momencie brunetka odczuwa silny ból głowy, który jednak mija tak szybko i niespodziewanie, jak się pojawił.

      Zero dostaje propozycję zamieszkania w miasteczku nieopodal Akademii. Ponadto jego praca prefekta raz na zawsze się kończy.

      U Ichiru następuje zatrzymanie akcji serca. Na szczęście pielęgniarce udaje się go odratować. Kao i Zero są porządnie wystraszeni.

      Blondynka bez przerwy siedzi przy Ichiru.

      Zero otrzymuje coraz więcej zleceń ze Związku, który poważnie zainteresował się zdolnościami chłopaka.  Aya boi się rozmowy z nim, więc go unika.

      Kiryū wymyśla sposób na odciągnięcie Kao od Ichiru. Radzi jej, by trenowała walkę kataną, by nie zawieść Ichiru, gdy ten się już obudzi. Dziewczyna słucha porady. Najpierw ćwiczy z Kaienem, jednak z powodu wielu obowiązków dyrektora nie będzie mogła tego powtórzyć. Udaje jej się zmusić do treningów Zero.

Rozdział LIIIb (dodatek) - „Wtajemniczeni”

      Rozdział z Otsune Umari, Konosuke Fuchidą i Ryūtarō Tsudą w rolach głównych.

      Podczas tygodnia wolnego Otsune zaprzyjaźnia się z Konosuke. Wiele się też o nim dowiaduje. Fuchida jest pierwszym chłopakiem, z którym Umari potrafi swobodnie rozmawiać.

      Ryū spędza dużo wolnego czasu ze swoim przyjacielem, Shōzō Nakazawą, oraz jego młodszą siostrą, Yaeko. Dziewczyna uczęszczająca do trzeciej klasy gimnazjum już od kilku lat kocha Tsudę. Ryūtarō odkrywa, że sam też jest w niej zakochany. Postanawia, że nie pozwoli, by jakiś wampir zakłócił jej spokojne życie.

Rozdział LIV - „Ulga”

      Uczniowie wracają do szkoły. Aya próbuje dalej unikać Zero, ale tym razem już się jej to nie udaje. Wyjawia mu w końcu, że jej ojcem jest nie kto inny jak Kage Hiō. Ku uciesze dziewczyny, między przyjaciółmi nic się nie zmienia. Aya odczuwa wielką ulgę, przytula się nawet do kolegi. Ten zaś obiecuje pomóc jej w odnalezieniu Kage i w zemście na nim. W pewnej chwili Aya odczuwa słabość i ból głowy - taki sam, jak wcześniej.

      Kaori cieszy się, że między jej siostrą a byłym prefektem wszystko się już ułożyło.

      Aya i Zero odwiedzają Białą Lilię i spędzają dużo czasu na rozmowie. Brunetka zauważa, że chłopak przyjmuje wielkie ilości tabletek krwi. Dowiaduje się też, że nie mogą one całkowicie zaspokoić pragnienia. Po raz kolejny zdaje sobie sprawę z tego, że nie może patrzeć na to, jak przyjaciel cierpi. Proponuje mu napicie się jej krwi. Wysłuchawszy mocnego argumentu (w przyszłości będzie mógł się odwdzięczyć), chłopak zgadza się na to. Potem wyznaje szczerze, że po raz pierwszy od chwili przemiany w ogóle nie czuje głodu. Aya czuje się z tego powodu niebywale szczęśliwa.

Rozdział LV - „Praca Łowcy”

      Kao zaczyna mówić Zero po imieniu.

      Blondynka widzi rany na szyi Ayi. Dziewczyny rozmawiają na ten temat. Aya oświadcza, że nigdy nie wypije krwi Kaori.

      Żadna z sióstr w ogóle nie uważa na lekcjach. Kaori wciąż większą część swojego czasu spędza przy Ichiru.

      Zero radzi się Ayi w sprawie przeprowadzki do miasteczka. Dziewczynie nie bardzo się to podoba, ale skrzętnie to ukrywa. Ustalają, że to dobry pomysł (chłopak będzie bardziej wolny i niezależny).

      Kao zabiera się z Kiryū na polowanie. Chce wstąpić do Związku Łowców.

      Aya rozmawia z Otsune - wyjawia jej prawdę o swoim ojcu.

      Ichiru budzi się ze śpiączki.

TOM XII

Rozdział LVI - „Kilka szczerych słów”

     Kaori i Ichiru szczerze rozmawiają. Dziewczyna akceptuje uczucia chłopaka do Shizuki, ale zapowiada, że się nie podda - na razie wystarczy jej jako przyjaciel, ale potem zamierza zdobyć jego serce.

      Aya wiele czasu spędza z Otsune. Kao prosi jednak, by wpadła raz do Ichiru, gdyż ten chce z nią porozmawiać. Brunetka rzeczywiście rozmawia z młodszym bliźniakiem. Chłopak chce się odwdzięczyć za uratowanie życia - w końcu wychodzi na to, że ma się on opiekować Kaori i zasługiwać na zaufanie, jakim blondynka go obdarzyła. Aya dowiaduje się też, że Kage był najprawdopodobniej młodszym bratem Shizuki.

      Blondynka jest nieco zazdrosna, ale wszystko sobie z Ichiru wyjaśnia.

      Siostry i Zero rozmawiają z dyrektorem. Nauczyciele się na nich skarżą, bo wagarują, śpią na lekcjach i nie uważają. Kaien oznajmia, że wysyła młodzież na wakacje.

Rozdział LVII - „Początek”

      Wszyscy zgadzają się co do tego, że odpoczynek przyda się i braciom, i siostrom. Młodzież ma wyruszyć nad ocean w sobotni poranek.

      Ichiru wychodzi ze „szpitala” i  z entuzjazmem przyjmuje wiadomość o zbliżającym się wyjeździe.

      Kaori przyznaje się siostrze, że jest zazdrosna z powodu tego, że ta ma tak wspaniałą przyjaciółkę jak Otsune. Aya wyznaje, jak wielu rzeczy sama zazdrości blondynce.

      Kao nie pozwala Ayi szukać ojca i się na nim mścić. Uważa, że gdy nadejdzie czas próby, siostra nie będzie w stanie jej sprostać. Prosi nawet Zero o wsparcie, ale on zdecydowanie jest po stronie swojej przyjaciółki. Otsune z kolei twierdzi to, co Kao.

      Blondynka płacze po rozmowie z Ichiru (czuje tęsknotę, chciałaby z nim być). Obiecuje mu jednak, że podczas wakacji nie uroni ani jednej łzy.

      Okazuje się, że Aya często miewa nagłe i silne bóle różnych części ciała. Siostry mają świadomość, że przemiana prawdopodobnie powoli zbliża się ku końcowi.

Rozdział LVIII - „Nastrojowo”

      Siostry i bracia rozpoczynają swoje wakacje w domku nad oceanem. Chwilami zdają się tam nie być sobą, bawią się i śmieją, jakby pozbyli się wszystkich zmartwień, choć stan jest jedynie przejściowy.

      Podczas gdy Aya i Zero robią kolację, ich rodzeństwo bawi się na plaży. Kaori „udziela się nastrój” i w pewnym momencie całuje Ichiru. Potem on robi to samo. Oboje są szczęśliwi i wiedzą już, że chcą ze sobą być.

      Kao wygaduje się Ayi, choć wraz z Ichiru ustaliła, że na razie nie będą nic mówić rodzeństwu. Aya zapewnia, że się cieszy i że jak najbardziej popiera ten związek.

Rozdział LIX - „Chwila zapomnienia”

      Gdy Kaori się budzi, zauważa, że w pokoju nie ma Ayi. Okazuje się, że ta nie mogła spać i spędzała czas na dworze.

      Przed śniadaniem wychodzi na jaw, że Zero też już wie o tym, co się stało poprzedniego dnia.

      Podczas upalnego dnia Kao i Ichiru bawią się i walczą na plaży (chłopak zdecydowanie nie odzyskał jednak dawnej siły), pozostała dwójka siedzi w domku (Aya i Zero źle znoszą słońce i wysokie temperatury).

      Kaori uświadamia Zero, że nie ma szans, by ten na zawsze pozostał jedynym chłopakiem w życiu Ayi. Radzi, by wyznał jej swoje uczucia, ale on boi się, że to ją spłoszy (na dodatek jest pewien, że dziewczyna i tak mu nie uwierzy).

      Mijają kolejne dni i wszyscy dobrze się bawią i relaksują. Aya co jakiś czas odczuwa efekty uboczne przemiany, ale cokolwiek się dzieje, zawsze ma to miejsce w ciągu dnia.

      Ostatniej nocy Aya i Zero udają się na plażę. Tam spędzają czas na pływaniu i zabawie. W pewnej jednak chwili, podczas nurkowania, patrzą na siebie zbyt długo, co owocuje potem ich pierwszym pocałunkiem.

      Następnego dnia Aya jest okropnie speszona i nie może uwierzyć, że nocny wybuch namiętności zdarzył się naprawdę. Boi się zostać sam na sam z Zero, więc nie odstępuje Kao na krok.

      Młodzież wraca do Akademii. Tam, w domku dyrektora, Kaori widzi Kaiena obejmującego… Reiko.

Rozdział LX - „Wszystko i nic”

      Okazuje się, że to naprawdę jest Reiko. Siostry nie posiadają się ze zdumienia. Kaori jest niepomiernie szczęśliwa. Na dodatek dowiaduje się, że ma ojca - i jest nim sympatyczny dyrektor, Kaien Kurosu.

      Ayi jest okropnie smutno, gdy dowiaduje się prawdy. Czuje, że nie pasuje do reszty, wychodzi więc z domku dyrektora i kieruje się do lasu. Idzie za nią Zero. Dziewczyna, zapominając na moment o poprzedniej nocy, wygaduje się mu. Dzięki chłopakowi czuje się trochę lepiej.

      Kaori wreszcie dochodzi do tego, co jest przyczyną smutku siostry. Jest załamana, że nie zauważyła też jej wcześniejszego dziwnego zachowania. Rozmawia z Ichiru, dzięki któremu jej nastrój się poprawia.

      Brunetka zwierza się Otsune dosłownie ze wszystkiego.

      Kaori przeprasza siostrę za wszystko. Pyta też, co się stało pomiędzy nią i Zero. Aya nie widzi sensu w ukrywaniu prawdy, więc mówi o wszystkim siostrze. Kao jest przekonana, że prędzej czy później starsi z rodzeństwa i tak się ze sobą zwiążą.

Rozdział LXb (dodatek)- „Już czas”

      Dodatek opowiadający o przeszłości Reiko Mitsui.

TOM XIII

Rozdział LXI - „Zatarte ślady”

      Kaori śni się fragment życia, jakie prawdopodobnie wiodłaby, gdyby od zawsze mieszkała z obojgiem rodziców. Sen ją przestraszył, gdyż ona i Aya były tam sobie zupełnie obce.

      Ayi śni się znajoma biel, pośród której w pewnym momencie zjawia się Māya. Dziewczyna tradycyjnie próbuje do niej dobiec, co się oczywiście nie udaje. W pewnym momencie pojawia się Maria Kurenai, która po chwili przeistacza się w Shizukę Hiō. Kobieta zakazuje nastolatce zabić Kage.

      Rano brunetka nie czuje się najlepiej, więc Kao sama idzie do rodziców. Aya ponownie zasypia. We śnie znów rozmawia z Shizuką.

      Kaori przeprowadza poważną rozmowę z rodzicami. Reiko opowiada Kaienowi i córce o tym, co działo się z nią, gdy była „martwa”.

Rozdział LXII - „Potrzebuję cię”

      Wieczorem Aya przychodzi do domku dyrektora. Rozmawia z Reiko i Kao. Potem nastoletnia blondynka zostawia mamę i siostrę, by mogły w spokoju porozmawiać. Dziewczyna zwierza się przyszywanej matce z tego, co się stało. Kobieta radzi oczywiście, by Aya wreszcie wyznała Zero swoje uczucia.

      Kolejnego dnia, po zachodzie słońca, Aya ma zamiar dojść do reszty w domku dyrektora, gdzie miało odbyć się przyjęcie powitalno-pożegnalne. Po drodze spotyka Zero, który właśnie wrócił z misji. Okazuje się, że rodzeństwo nie ma zamiaru wpuścić ich do środka, dopóki sobie wszystkiego nie wyjaśnią. Idą więc do lasu, by wreszcie porozmawiać jak należy. Wyjaśniają sobie wszystko. Aya prosi jednak, by chłopak opowiedział jej dokładnie, co go łączyło z Yūki.

Rozdział LXIII - „To, czego chcą”

      Zero opowiada Ayi o Yūki.

      Kao wiele czasu spędza z Ichiru i z matką.

Rozdział LXIV - „Akceptacja i jej brak”

      Aya na jeden dzień staje się zwykłym człowiekiem. Dzięki temu dziwnemu zdarzeniu wreszcie akceptuje siebie jako dhampira.

      Następnego dnia mdleje w trakcie lekcji. Wszyscy wtajemniczeni wiedzą doskonale, że to już ostateczna przemiana. Aya z kolei przeżywa męki i rzadko odzyskuje jasność umysłu. W końcu jednak, po kilku dniach, „budzi się”. Z początku nie jest sobą, lecz „drugą Ayą”. Wypija krew Zero (są u niego w mieszkaniu) i świadomie sprawia mu ból tym, co robi i mówi. Chłopakowi udaje się potem sprawić, że dziewczyna na powrót staje się sobą. Jest przestraszona i zagubiona, trudno jest jej pogodzić się ze swoją nową sytuacją.

Rozdział LXV - „Wyznanie”

      Aya ma mieszkać u Zero do czasu, gdy jej sytuacja się ustabilizuje.

      Nadchodzi dzień szesnastych urodzin Kaori. Dziewczyna miło spędza czas z matką, swoim chłopakiem i koleżankami z klasy (oczywiście zostaje także obdarowana prezentami).

      Aya odczuwa wampirzy głód, ale póki może go wytrzymać, nie chce prosić Zero o krew.

      Kao postanawia odwiedzić siostrę. Idzie z nią Ichiru, nie bardzo przekonany do tego pomysłu.

      Aya próbuje wziąć tabletki krwi, które zostawił jej Kiryū przed wyjściem do sklepu. Niestety, jej organizm buntuje się przeciwko tym pastylkom. Tymczasem nastolatka jest coraz bardziej spragniona.

      Blondynka i jej chłopak wchodzą do mieszkania Zero (którego zresztą wciąż nie ma). Aya, całkowicie straciwszy nad sobą kontrolę z powodu obezwładniającego głodu, rzuca się na siostrę. Zostaje powstrzymana przez młodszego z bliźniaków, po chwili wraca też starszy, poganiając brata i Kao, by uciekali. Tak też zrobili, z kolei Aya natychmiast zanurza kły w szyi chłopaka. Dopiero potem zdaje sobie sprawę z tego, co zrobiła i jest z tego powodu załamana.

      Kaori jest ogromnie roztrzęsiona. Aya obiecała jej kiedyś, że nigdy jej nie zaatakuje… Kiedy jednak Ichiru wyznaje jej miłość, zapomina o wszystkim i staje się najszczęśliwszą osobą na świecie, a nastrój momentalnie jej się poprawia.

TOM XIV

Rozdział LXVI - „Powrót”

      Od czasu ataku Ayi na Kaori minęły już trzy miesiące. Brunetka dobrze się już kontroluje, może też przyjmować tabletki krwi.

      Blondynce udało się wstąpić do Związku Łowców (jej przyspieszonym i okrojonym szkoleniem zajęła się Sayuri Higoshi, dwudziestoletnia Łowczyni). Dziewczyna dowiaduje się też, że będzie miała młodsze rodzeństwo.

      Nadchodzi początek nowego semestru. Aya wraca do szkoły i póki co zamieszkuje w domku dyrektora (Kao mieszka tam już od dłuższego czasu).

Rozdział LXVII - „Spotkanie po latach”

     Po trzech tygodniach Aya przenosi się do dormitorium. Zamieszkuje w pokoju Otsune (Kaori zostaje z matką w domu).

      Brunetka udaje się wraz z Zero do jednej z siedzib Związku. Próbują znaleźć w archiwum jakieś informacje na temat Kage Hiō. Niestety, mężczyzna jakby nie istnieje, zatarł za sobą wszystkie ślady (o ile jakiekolwiek kiedyś były).

      Któregoś dnia w Akademii zjawia się Maria Kurenai. Zwraca się do Ayi z ogromnym szacunkiem i oświadcza, że została tu wysłana przez jej ojca. Okazuje się, że Kage wie, iż jego córka chce go odnaleźć. Proponuje, że Maria zaprowadzi do niego Ayę.

      Kurenai oraz Minato Namizawa zaprowadzają Ayę i Zero do posiadłości Hiō. Kaori skrada się za nimi. Brunetka wyczuwa to i w pewnym momencie (już w rezydencji) rozkazuje Marii powstrzymać ją od dalszej drogi za nią. Kao walczy z wampirzycą, chce bowiem dalej podążać śladem Ayi. Wygrałaby, gdyby nie fakt, że na pomoc przybył Marii na oko wyglądający na osiemnaście lat tajemniczy czystokrwisty…

      Nadchodzi czas spotkania Ayi z ojcem.

Rozdział LXVIII - „Odzyskane wspomnienia”

      Aya odzyskuje swoje najwcześniejsze wspomnienia - okazuje się, że nie dość, że to nie Kage zabił Māyę (zrobił to Rido, ale prawdę znają tylko Aya, Kage i jego poplecznicy), to jeszcze przez te wszystkie lata z ukrycia czuwał nad bezpieczeństwem córki (a także, przy okazji, nad bezpieczeństwem Kao - w końcu dziewczyny były niemal nierozłączne).

      Nastolatce udaje się pokazać te wspomnienia Zero. Oboje są zaskoczeni. Rozmawiają z Kage; wszystko się wyjaśnia. Hiō jest dobrą osobą, która pragnie pokoju na świecie. Wspólnie ustalają, że za jakiś czas Aya ujawni się jako „czystokrwista” (być może kiedyś uda się jej coś zmienić w społeczeństwie wampirów).

     Tymczasem Kaori konfrontuje się z tajemniczym Suzaku. Przeraża ją to, jak silny jest chłopak. W pewnej chwili „książę” zmienia się w „Króla Mroku” - bawi się kosztem blondynki, ale tak naprawdę nie robi jej żadnej krzywdy. Potem młodzieniec nagle znika.

      Aya dowiaduje się kilku rzeczy na temat tego, czym się stała. Choć każdy wampir wyczuje w niej czystokrwistą, nie jest nią w pełni (nie może na przykład przemieniać ludzi w wampiry). Dziewczyna dziwi się, skąd jej ojciec to wszystko wie. Kage oświadcza, że jest ktoś, kto bardzo chciałby się z nią spotkać.

      Maria opowiada Kaori historię Kage Hiō. Blondynka dowiaduje się więc, że czystokrwisty nie jest zły, a ponadto zauważa, że Kurenai jest naprawdę miłą osobą. Dziewczyny postanawiają zacząć swoją znajomość od nowa i stać się dobrymi koleżankami.

      Kage zaprowadza Ayę i Zero do jakiegoś apartamentu. Mężczyzna oddala się, by córka mogła w spokoju porozmawiać z tajemniczą osobą. Już po chwili para widzi niesamowicie przystojnego młodzieńca. Aya rozpoznaje w nim Suzaku Shōtō, którego portret widziała niegdyś w księdze „Ludzie i wampiry na przestrzeni dziejów ziemi”. Chłopak odznacza się niesamowitymi manierami i jest najpiękniejszą osobą, jaką dziewczyna widziała, ale to nie to nią wstrząsa. Coś wyczuwa, ale nie może uwierzyć, że to prawda. Młodzieniec potwierdza jednak, że tak jak i ona jest dhampirem.

Rozdział LXVIIIb (dodatek) - „Cień”

      W rozdziale tym uchwycone zostały dzieje Kage Hiō. Jego losy, uczucia, jakimi darzył poszczególne osoby, rozterki, a także starania, by zapewnić bezpieczeństwo córce.

Rozdział LXIX - „Król Mroku”

      Suzaku Shōtō nie szczędzi Ayi komplementów. Do Zero z kolei podchodzi z dystansem, widać, że chłopcy od początku zaczynają się nienawidzić.

      Książę opowiada parze swoją historię. Okazuje się też, że stoi na wyższym poziomie „czystokrwistości” niż Aya - kiedy bowiem został ugryziony przez czystokrwistą (swoją matkę), zyskał wszystkie umiejętności i cechy właściwe czystej krwi. Od tamtego czasu może też kontrolować „drugiego siebie” (tak jak i Aya miał wcześniej problemy ze swoją drugą osobowością).

      Kao wciąż rozmawia z Marią. W pewnym momencie dowiaduje się prawdy o „Królu Mroku”. Kurenai opowiada jej pokrótce jego historię.

      Po zakończonym spotkaniu Aya zaczyna się oddalać od apartamentu Shōtō. Suzaku zatrzymuje na chwilę Kiryū - prosto z mostu mówi mu, że go nie lubi. Oświadcza też, że „gdy zrani Ayę, to on będzie tym, który ją pocieszy”. Zdenerwowany Zero radzi młodzieńcowi nie wchodzić mu w drogę.

      Aya i Kaori wreszcie się spotykają. Razem z Zero rozpoczynają drogę powrotną do domu. Odprowadza ich Maria.

      W miasteczku Aya prosi Kiryū, by mogła u niego zostać na noc - boi się spotkać z Reiko, zanim wszystkiego sobie nie uporządkuje (nie chce przypadkiem na nią nakrzyczeć czy wyżyć w inny sposób - w końcu to Mitsui była tym, kto kazał Kage wymazać jej wspomnienia).

      Kaori dostaje burę od Ichiru - postąpiła okropnie nieodpowiedzialnie, przez co on i Reiko bardzo się o nią martwili.

      Aya dziękuje Zero za wszystko, co dla niej robi. Podczas rozmowy chłopak przyznaje, że jego cel się trochę zmienił - nie zamierza zabijać jak popadnie. Wymierzy sprawiedliwość tym, którzy na to zasługują, a wszystko to zrobi zgodnie z zasadami Związku Łowców. Dziewczyna cieszy się, że młodzieniec tak dojrzał.

      Następnego dnia para idzie do Akademii. Kiedy Aya zauważa Reiko, dzieje się z nią coś dziwnego. Czuje, że coś spycha ją gdzieś na bok; kontrolę nad jej ciałem przejmuje „druga Aya”. Dziewczyna jest wściekła na Reiko, wyrzuca jej błędy, jakie popełniła. Załamana i zezłoszczona Kaori uderza siostrę w twarz i na nią wrzeszczy. Zero jest na nią zły - jako jedyny zorientował się, że te straszne rzeczy wypowiedziała „druga Aya”, a nie ta prawdziwa. Kao przeprasza siostrę. Wszystko dobrze się kończy - Aya prosi Reiko o wybaczenie, a także z całą pewnością zapewnia, że jest jej wdzięczna za wszystko, co dla niej zrobiła.

Rozdział LXX - „Zapowiedź”

      Jest początek lutego. Kaori rodzi się brat i to ona wymyśla dla niego imię - Deichi. Kaien już wrócił.

      Zero przez pewien czas nie ma w Akademii - otrzymuje od Związku jedną misję za drugą. Kiedy wraca do swojego mieszkania w miasteczku, ze zdziwieniem odkrywa w nim obecność Kurosu. Dyrektor poważnie rozmawia z podopiecznym - okazuje się, że chłopak ma zostać w przyszłości prezesem Związku Łowców.

      Zaczyna dziać się coś podejrzanego. Od pewnego czasu młode dziewczyny często znikają w tajemniczych okolicznościach. Sporą część z nich znajduje się potem w złym stanie - są wampirami Poziomu E, które trzeba wyeliminować.